Zanim zaczniesz fotografować, musisz wiedzieć o kilku rzeczach

Fotografia to wspaniała dziedzina sztuk wizualnych, która pozwala nam na ekspresję artystyczną czy dokumentowanie ważnych chwil lub życia codziennego. Jest jednak kilka rzeczy, o których warto wiedzieć, zanim podejmiemy się wejścia w ten świat na poważnie.

Obejrzałem ostatnio filmik Pierre’a T. Lamberta, w którym mówi o trzech ważnych rzeczach, które mają wpływ na fotografię. Nie mogę się z nim nie zgodzić, ale to na pewno nie wszystko. Zdecydowanie jest więcej niż tylko 3 rzeczy, które powinniśmy wiedzieć, zajmując się obrazowaniem świata.

Fotografia to sztuka zabawy światłem. Jasne, ważne jest to, na czym zostanie zarejestrowane światło, ale też przez co przejdzie. Optyka, czyli obiektywy, są odpowiedzialne za sposób obrazowania, ilość wpuszczanego światła, przybliżenie, kolory (częściowo), kontrast i wiele innych kwestii.

Bardzo często fotografowie mówią, że lepiej mieć gorsze body niż kiepskie szkła. Prawda jest taka, że dobrej jakości obiektywy pozwolą wam bawić się obrazem znacznie lepiej niż świetny korpus z tanim, słabym szkłem. Pierre porównuje to do patrzenia przez brudne i czyste okno. Przyznacie – lepiej patrzeć na świat przez to okno, które przeszło świąteczne czyszczenie, prawda?

Zdefiniowanie maksymalnego czasu otwarcia migawki pozwoli wam osiągnąć nieporuszone zdjęcia. Chyba, że chcecie kompletnie inaczej. Tutaj Pierre wspomina o tym, że w niektórych aparatach można sobie ustawić taki czas na stałe. Osobiście mam ustawiony taki czas na 1/125 sekundy i daje radę!

Autor filmiku podaje następujące czasu dla konkretnych sytuacji fotograficznych:

• Obiekt, który się nie porusz: 1/50 sekundy
• Obiekt, który porusza się wolno: 1/125 sekundy
• Obiekt, który jest w normalnym ruchu (chód): 1/250 sekundy
• Obiekt, który porusza się szybko: 1/500 sekundy

Nie do końca się z tym zgodzę, bo warto dostosować czas otwarcia migawki do obiektywu, którym fotografujemy. Mam tu na myśli zasadę, że maksymalny czas otwarcia migawki powinien być wynikiem dzielenie 1 przez długość ogniskową obiektywu. Dzięki tej zasadzie powinno wam się udać wykonać nieporuszone zdjęcia z ręki. Dla przykładu – gdy fotografuję z ręki obiektywem 135 mm, nie ustawiam czasu dłuższego niż 1/160 sekundy.

Każde zdjęcie wymaga obróbki – nawet najprostszej, jak wyrównanie kontrastów czy korekcja kolorów. Nie potrzeba do tego zaawansowanego oprogramowania – mogą to być darmowe alternatywy Photoshopa lub oprogramowanie, dołączone przez producenta sprzętu. By mieć większą możliwość manipulacji obrazem, co za tym idzie – otrzymać lepszy efekt końcowy – warto robić zdjęcia w plikach RAW. Są one bardziej podatne na obróbkę niż skompresowane pliki JPEG – po prostu zawierają więcej informacji i nie zrobi wam się ”papka” ze zdjęć.

Często jest tak, że na początku swojej drogi fotograficznej, chcemy mieć jak najlepszy vel. najdroższy sprzęt. Nie trzeba jednak od razu pakować się w korpusy i obiektywy za kilkadziesiąt tysięcy. Najlepiej jest zacząć od sprzętu, który spełni nasze oczekiwania – na początku warto wyposażyć się w korpus umożliwiający fotografowanie w formacie RAW oraz standardowy obiektyw – jeden z tych tańszych. Z czasem dowiecie się, czego naprawdę wam potrzeba i będziecie mogli zainwestować w rozwój pasji.

Gdy już kupiliśmy aparat i obiektyw – warto zapoznać się z jego funkcjami. Większość z nich jest opisana w instrukcji obsługi. Nie ma sensu od razu wchodzić na fora fotograficzny czy grupy w mediach społecznościowych – spotkacie się tam z falą krytyki i uszczypliwości, a po co szargać sobie nerwy? Lepiej na spokojnie usiąść i znaleźć odpowiedź na nurtujące was pytanie w instrukcji obsługi.

Rzadko bywa tak, że wiemy, co chcemy robić – portrety, makro, krajobrazy, dokument czy coś innego. Warto eksperymentować z tematami i próbować różnych gatunków. Może nam się wydawać, że naszą dziedziną jest portret, a okazuje się, że odnajdujemy się w fotografii przyrodniczej i to naprawdę sprawia nam przyjemność. Te gatunki mogą się też przeplatać – portret dokumentalny wciąż jest portretem, a zarazem formą dokumentu. W fotografii nie ma nic sztywno określonego – wszystko zależy od waszej kreatywności i odwagi!

Nauki nigdy za wiele! Warto pójść na jeden, drugi i trzeci kurs fotograficzny, by zgłębić wiedzę. Nie chodzi o kolejne certyfikaty, tylko o samorozwój. Nie znam nikogo, kto osiadłby na laurach i uważał się za mistrza fotografii po tym, gdy nauczył się jednej techniki. Wszelkie zajęcia fotograficzne są też motywacją do własnych działań.

Gdy macie wachlarz możliwości, możecie rzucać sobie osobiste wyzwania typu: ”Dzisiaj poproszę 5 obcych osób, by zapozowały mi do portretu” albo ”Nauczę się kierunkować światło zastane”. Wyznaczanie sobie małych celów i dążenie do ich realizacji to ogromy zastrzyk motywacji!

Fotografia to wspaniała dziedzina sztuki, wymagająca wiele pracy i samozaparcia. Nie ma co się poddawać, gdy coś nie wyjdzie – trzeba próbować do skutku. Z czasem na pewno zaczniecie osiągać efekty, które chcecie i zrozumiecie, w czym najlepiej się czujecie. Powodzenia!