"Białe Domy" Federica Scarchilliego to miejsce spokoju i regenerującej ciszy

MONIKA HOMAN • zdjęcia: Federico Scarchilli • dawno temu • 2 komentarze

"Domus Alba" to apel włoskiego fotografa o powrót do zapomnianej w dzisiejszych czasach duchowości. Sfotografował włoskie opactwa cystersów, aby podkreślić istotę wyciszenia i modlitwy.

Federico Scarchilli to włoski fotograf, który swoimi zdjęciami stara się przypomnieć swojemu pokoleniu o zapomnianej w dzisiejszych czasach duchowości. Jego "bohaterami" są XIII i XIV-wieczne, cysterskie opactwa: Fossanova, Casamari i Valvisciolo. Białe kamienie, symbolizują odniesienie do ludzkiej duchowości. Według Scarchiliego, jest to kolor boskości, a twardy kruszec odnosi się do budowania solidnych fundamentów wiary.

Scarchilli urodził się w 1990 roku w Monfalcone. W wieku 23 lat zdobył tytuł fotografa na Europejskim Instytucie Designu w Rzymie. Obecnie studiuje na kierunku "Historia, antropologia i religie" na Uniwersytecie La Sapienza. Skupia się na fotografii architektury i krajobrazów, czerpiąc inspiracje z literatury, muzyki i kina.

"Domus Alba", czyli Biały Dom, jest miejscem odpoczynku, w którym można schować się przed burzą codziennego życia i zatopić się w ciszy, co w dzisiejszych czasach jest niezwykle ważne. Poprzez zdjęcia z serii, Federico Scarchilli stara się przywrócić duchowość swojemu pokoleniu.

- Zauważyłem, że moje pokolenie jest całkowicie pozbawione wymiaru duchowego. Zastąpiło go sobotnimi nocami, alkoholem, hałasem i imprezami. W rezultacie ludzie nie potrafią milczeć dłużej, niż chwilę. W przeszłości duchowość zawsze była niezwykle ważną częścią ludzkiego życia, a dziś jesteśmy na dobrej drodze do jej utraty. Dlatego chciałbym zwrócić na nią uwagę, zapraszając ludzi do dbania o swoje wnętrze - mówi Scarchilli.

"Biały Dom" ma pomóc oddzielić nas od codziennego świata, który jest zdominowany przez kolory i nieustający hałas. Jest to swojego rodzaju kryjówka, w której każdy może zregenerować duszę. Zdjęcia doskonale oddają to, jak te wnętrza wypełnia cisza. Stara i prosta architektura pozwala w pełni zaangażować się w cichą kontemplację otoczenia.