Jak wielkie znaczenie ma kolor w fotografii oraz filmie?

W sztukach wizualnych, by pokazać panujący nastrój, wykorzystuje się wiele technik oprócz gry aktorskiej. Są to wyrafinowane kadry, punktowe oświetlenie, symbolika przedmiotów oraz zabawa kolorem. Wyrobienie estetyki i postrzeganie plam barwnych potrafi przełożyć się na drastyczną zmianę postrzegania końcowego obrazu.

W ramach kręgu kulturowego, w którym się obracamy, jesteśmy przyzwyczajeni do znaczenia kolorów. Czerwień kojarzy się z namiętnością i miłością, czerń z żałobą, złoto i brązy z jesienną melancholią, a jasne zielenie z rozkwitającym życiem. Ze względu na intensywność barw potrafimy rozróżnić nastroje – pastele wprowadzają spokój, natomiast nasycona paleta świadczy o dynamice.

Gra plam kolorystycznych, połączona z pozami modeli oraz określoną tematyką zdjęcia, tudzież ujęcia filmowego sprawia, że odbiorca jawnie przyjmuje przekaz, kierowany do niego przez twórcę konkretnego dzieła. Oczywiście każdy z nas czyta obraz na swój własny sposób, ze względu na doświadczenia oraz wrodzone predyspozycje do pojmowania abstrakcyjnej kreacji, co często sprzyja tworzeniu sprzecznych powiązań i tym samym intensyfikuje doznania estetyczne odbiorcy.

Ludzie z natury postrzegają świat w różnych kolorach, co również sprzyja robieniu wielobarwnych zdjęć. Jeśli jednak zdecydujemy się na grę światłem i gradacją szarości – nasze prace zyskają nowy, abstrakcyjny wymiar. Przez zaburzenie naturalnej percepcji możemy zmusić widza do koncentrowania się na konkretnych elementach. Zwróćcie uwagę, że wiele kadrów filmowych, nawet jeśli nie są czarno-białe, koncentruje się wokół pewnego rodzaju monochromu – jest jeden dominujący kolor w całej scenie, który dopełniany jest lżejszymi motywami i prześwitami barw. Właśnie ten zabieg stosuje się do manipulacji odbiorcą. Budowanie w ten sposób napięcia emocjonalnego jest zabiegiem, który przyciąga widza.

Zatrzymajcie na chwilę powyższy film, na dowolnej scenie i przyjrzyjcie się, jak palety barw grają ze sobą. Elementy wystroju pomieszczeń są zachowane w jednej tonacji, a kolor skóry i strojów aktorów odcina ich od tego. Nawiązując do koncentryczności ludzkiego pola widzenia, które wynosi ok. 2% całości, izolacja barwna sprzyja zapamiętywaniu kadrów.

Ciekawe jest, że jeśli zdecydujecie się na mieszanie wielu kolorów, wasza praca nie zostanie specjalnie zapamiętana. Warto jest skupić się na jednym dominującym odcieniu i dodawać do niego inne, mniej lub bardziej nasycone, jaśniejsze i ciemniejsze, ale utrzymane w jednej tonacji. Jest to kluczem do sukcesu w przypadku fotografii barwnej.

Istotne jest również prawidłowe odwzorowanie koloru, mimo tego że każdy człowiek widzi go na tylko jemu znany sposób. Mimo tych różnic – nasze postrzeganie jest mocno zbliżone, więc dobrze oddając barwy zwiększymy prawdopodobieństwo tego, że nasze dzieło zostanie odebrane tak, jak to zaplanowaliśmy.