Wulkan Etna znowu aktywny. Zobacz przepiękne zdjęcia erupcji
Na wschodnim wybrzeżu Sycylii znajduje się wciąż czynny stratowulkan o nazwie Etna. Jest najwyższym i największym stożkiem wulkanicznym w Europie i znowu wycieka z niego lawa. To zjawisko, choć bardzo niebezpieczne, po prostu zachwyca.
Wulkan Etna ma wysokość około 3340 m n.p.m., lecz ze względu na jego aktywność ulega ona ciągłej zmianie. Jego powierzchnia to co najmniej 1250 metrów kwadratowych. Według geologów początek wulkanu mógł nastąpić około 500 tys. lat temu. Pierwsze informacje o jego aktywności pochodzą z 1500 roku p.n.e., a od tamtego momentu było już ponad 200 wybuchów. Ostatni z nich miał miejsce końcem zeszłego tygodnia. Poniższe zdjęcia ukazują całe piękno zjawiska.
Dziedzictwo Etny – flora i fauna
W 1987 roku część obszaru wulkanu weszła pod ochronę w ramach Parku Regionalnego Etna. Od 2013 roku Etna znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Wulkan jest bardzo zróżnicowany pod względem roślinności. Naukowcy dzielą go na 4 strefy, w których kolejno można znaleźć gaje cytrusowe, oliwne, migdałowe, pistacjowe oraz drzewa owocowe. Dalej są brzozy, sosny czarne, buki, topole, kasztany jadalne, a na wysokości około 2200 m n.p.m. główną strefę roślinności stanowią lasy bukowe, co jest bardzo wyjątkowe patrząc na klimat całej Europy. Powyżej znajdują się połacie zastygłej lawy i pustynia wulkaniczna.
Aktywność wulkanu nie jest przeszkodą dla wielu mieszkających tam gatunków zwierząt. Na terenie lasów, bagien, łąk i skalnych półek znajdziemy całe spektrum cudownych stworzeń – od żbików, lisów tchórzy i kun przez sokoły, myszołowy, aż po gekony i zaskrońce. Wygląda na to, że wylewająca się lawa nie przeszkadza w ich egzystencji.
Etna w mitologii
Oczywiście, jak większość nie do końca zrozumianych zdarzeń przez człowieka starożytności, wulkan Etna też doczekał się swojego znaczenia w mitologii. Grecy (nie Rzymianie) wierzyli, że wulkan powstał wskutek walki Zeusa z Tyfonem. Zeus wygrał przygniatając Tyfona górą Etną, a erupcje wulkanu to płomienie potwora lub pozostałości piorunów Zeusa. Niektórzy wierzyli również, że właśnie tam znajduje się jedna z kuźni Hefajstosa, a inni, że Demeter odpaliła pochodnie od ognia Etny, gdy szukała swojej córki.