Czym się różni matryca APS‑C od FF?
Format APS-C oraz FF (pełna klatka) informują o fizycznym rozmiarze matrycy. Różnice polegają głównie na przeniesieniu głębi ostrości, rozpiętości tonalnej oraz szumach.
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Matryca APS-C to skrót od Advanced Photo System type-Classic. Jest to format cyfrowego przetwornika obrazu, mniejszy od APS-H oraz FF (pełnej klatki). Rozmiar wynosi: 23.6 x 15.7 mm (dla systemów Nikon, Sony, Pentax, Fuji etc.) lub 22.2 x 14.8 mm (dla systemu Canon). Matryca FF, czyli tzw. „pełna klatka”, to sensor o fizycznym rozmiarze 36 x 24 mm, który odpowiada wielkości jednej klatki filmu małoobrazkowego w standardzie Kodaka.
Różnica w wielkości matryc została wygenerowana przez producentów sprzętu fotograficznego w latach 90, celem wyparcia „małego obrazka”. Był to niejako kompromis między kosztami produkcji matryc światłoczułych, a jakością obrazu. W fotografii analogowej można spotkać się z rzadkim formatem APS – 25.1 x 16.7 mm, którego rolki miały po 15, 25 lub 40 klatek.
Za różnicami w rozmiarach fizycznych matryc APS-C idzie różnica w obliczaniu ekwiwalentu dla ogniskowej obiektywów pełnoklatkowych. Dla Nikona i podobnych jest to mnożnik (crop factor) x1.5; dla Canona – x1.6. Czynnik ten mówi o tym, że jeśli podłączymy do aparatu z matrycą APS-C obiektyw przeznaczony do pełnej klatki, otrzymamy inne pole obrazowania / kąt widzenia. W przypadku podłączenia do Canona obiektywu o ogniskowej 50 mm (dla FF), na mniejszej matrycy otrzymamy kąt widzenia zgodny z kątem widzenia obiektywu 80 mm na matrycy pełnoklatkowej. Nie idzie za tym zmiana krzywizny soczewki, więc możemy narazić się na dystorsje typowe dla konkretnego szkła. Innymi słowy – nie zmienia to ogniskowej, lecz niejako „wycina” (ang. crop) fragment pola widzenia obiektywu.
Jak wiecie – głębia ostrości nie zależy od rozmiaru materiału światłoczułego, lecz od długości ogniskowej przy tej samej przysłonie. Dlatego też potocznie mówi się, że pełna klatka ma lepszą głębię.
Podobnie jak w fotografii analogowej – i w cyfrowej rozmiar matrycy ma znaczenie na przeniesienie szumu. Fizyczny rozmiar piksela pozostaje taki sam, zmniejsza się natomiast fizyczny rozmiar materiału, na który rzutowany jest obraz. Fizyczna wielkość rozmiaru w megapikselach – nie ma na to żadnego wpływu, dlatego obraz zrobiony na ISO 6400 na matrycy APS-C, o rozdzielczości 20 Mpix, będzie miał znacznie silniejszy szum, niż zdjęcie o takich samych parametrach zarejestrowane przez matrycę pełnoklatkową. Dodatkowo odpowiadają za to przetworniki obrazu (procesory obliczające dynamikę tonalną i szum) oraz zasilanie matryc – FF nagrzewają się wolniej, ze względu na powierzchnię, więc generują mniej artefaktów.
Oba formaty matryc występują w lustrzankach cyfrowych oraz współczesnych bezlusterkowcach. Konkurencją dla formatu APS-C jest Mikro Cztery Trzecie, reprezentowane przez Panasonica oraz Olympusa.
