Domowe studio fotograficzne, czyli jak zacząć cz.1

Ostatnio kilka osób pytało mnie, jak zbudować tanie domowe studio. Moja rada jest taka: aby zacząć, wystarczy około 35 000 zł na podstawowy sprzęt. Żartowałem! Wystarczy 20 000 zł.

Ostatnio kilka osób pytało mnie, jak zbudować tanie domowe studio. Moja rada jest taka: aby zacząć, wystarczy około 35.000 zł na podstawowy sprzęt. Żartowałem :) Wystarczy 20.000 zł.

No dobrze, teraz już poważnie. Gdy jakiegokolwiek profesjonalistę pyta się, jaki sprzęt warto kupić, to zawsze wymienia on bardzo zaawansowany sprzęt, gdyż każdy inny wydaje mu się całkowicie beznadziejny. Ale amator nie potrzebuje najczęściej takiego, jemu wystarczy coś znacznie, znacznie tańszego.

Zacznijmy od wyjaśnienia, dlaczego sprzęt profesjonalny jest taki drogi.

Najłatwiej będzie to pokazać na przykładzie. Na sesji do magazynu Forum zrobiłem około 4.000 klatek w studio, z tego 1.300 pierwszego dnia. Zaczęliśmy pracę około 9:00, a skończyliśmy po 23:00. Z czystek matematyki wynika, że błyskały co 42 sekundy. W rzeczywistości fotografowałem seriami, kilkanaście klatek co 2-3 sekundy, minuta na przebranie i następne. I tak przez kilkanaście godzin bez żadnych problemów, bez przerw spowodowanych przegrzaniem się lamp. Profesjonalny sprzęt musi wytrzymać znacznie więcej niż amatorski.

Druga sprawa to stabilność. Muszę mieć pewność, że każdy błysk, bez względu, czy lampa pracuje 2 minuty czy 12 godzin, będzie miał dokładnie taką samą moc i kolor. Tamtego dnia powstało około 80 finalnych zdjęć do magazynu i nie mogłem sobie pozwolić, by potem każde z nich miało inną temperaturę barwną. Oczywiście, powiecie, że ustawienie balansu bieli to jeden klik. Zgadza się. Ale wyobraźcie sobie, że pracujemy na zestawie 3 lamp, które oświetlają postać z trzech stron. Robimy 1000 klatek i za każdym razem każda inna lampa ma odchyłkę w temperaturze błysku. Do tego niech moc błysków różni się o 1/1 przesłony. I nawet nie muszę obliczać, ile różnych wersji błysku dostaniemy. Będzie ich dokładnie tyle, że zobaczymy różnicę między zdjęciami.

Tylko, że to wszystko nie ma znaczenia gdy robimy zdjęcia teściowej. Albo swojej dziewczynie. Nawet, jeśli zobaczymy różnicę między poszczególnymi klatkami, to nie będzie dla nas problemem posiedzieć nad obróbką aby zniwelować różnicę. Nie będzie zresztą tych zdjęć oglądał grafik w agencji reklamowej, zauważający zmianę balansu bieli o 3 Kelviny :)

Kolejna rzecz to trwałość i ergonomia. Jeżeli softboks się niewygodnie rozkłada to robiąc to dwa razy dziennie będą strasznie klął na niego. Jeśli ktoś robi to dwa razy w miesiącu to przymknie na to oko, skoro zapłacił za niego 10 % ceny profesjonalnego softboksu. Mój najstarszy soft ma 12 lat i jest ciągle w bardzo dobrym stanie, choć przeżył już tysiące składań. Oczywiście, że trochę już pożółkł, ale do delikatnych portretów jest znakomity ze swoim ciepłym światłem.

Zbudujmy więc teraz najtańsze z najtańszych domowe studio portretowe :) Budżet? około 100 zł !!!

W tym celu udamy się do najbliższego sklepu budowlanego, gdzie mają prawie wszystko co nam potrzeba.

Kupujemy zwykły budowlany halogen ze statywem. Będziemy potrzebowali minimum 500W. Im więcej, niby tym lepiej, ale musimy pamiętać o rachunku za prąd i o wysokich temperaturach, jakie taka lampa wytwarza. Następnie kupujemy zwykły biały styropian do ocieplania ścian. Wielkość arkuszy musi być dostosowana do wielkości naszego domowego studia, tak, aby można było łatwo nimi operować. Dwa-trzy arkusze powinny nam wystarczyć. Po ostatni potrzebny artykuł musimy iść do sklepu papierniczego, gdzie dostaniemy kalkę techniczną w roli.

Jeżeli nie zmieścimy się w budżecie, to na początek możemy sobie podarować kalkę.

Na koniec, jak tego wszystkiego użyć. Jedyne, o czym musicie pamiętać, to ustawienie balansu bieli w aparacie na 3200 K i oczywiście praca na RAWie. Wtedy poradzicie sobie na pewno z obróbką takich zdjęć.

Mając jedną lampę możemy użyć jej na kilka sposobów (korzystając z aplikacji Strobox, przygotowałem schematy oświetlenia, zdaję się tu trochę na waszą wyobraźnię) np. :

1. Świecimy nią pionowo w górę, odbijając światło od sufitu, a ekranami ze styropianu doświetlamy twarz od dołu.

2. Świecimy ostrym bezpośrednim światłem na twarz, doświetlając ekranami w kontrze.

3. Świecimy na postać światłem odbitym od ekranu. Drugi ekran może doświetlać cienie.

Regulując odległość lamp od ekranów oraz od modela, możemy uzyskać różne efekty miękkości światła.

Jeżeli mamy dodatkowo kalkę, możemy jeszcze bardziej zmiękczać światło, nawet już to odbite. Natomiast przy świetle dziennym, kalka umieszczona na oknie daje nam piękny naturalny softboks.

Może to wszystko wygląda śmiesznie, ale gwarantuję, że uzyskiwane w ten sposób efekty śmieszne nie będą, jeśli popracujecie nad zdjęciem.

Ale jest jedno ale... Pracując w ten sposób, można bardzo łatwo podnieść temperaturę na sesji. Do uzyskania pożaru włącznie. Więc UWAGA!!! NALEŻY BARDZO UWAŻAĆ NA HALOGENY UMIESZCZONE BLISKO ŁATWOPALNYCH MATERIAŁÓW, JAK NP. KALKA. Przeczytajcie dokładnie instrukcje halogenów, gdzie będzie informacja, jak blisko można ustawiać je od innych przedmiotów. Żeby potem nie było, że nie ostrzegałem :)

Następnym razem napiszę, jak zbudować studia za 1000 zł :)

PS. Zdjęcie, które widzicie u góry zostało zrobione w zakładach oczyszczających węgiel. Jest na nim wielki, obracający się cylinder o długości kilkunastu metrów. Aby go oświetlić od środka, musiałem lampę włożyć do środka. Bałem się, że lampa może nie przeżyć, dlatego kupiłem halogen 500W za 35 zł i to on daje to piękne światło :)