Fotografka znalazła gruzińskie przystanki autobusowe, które są dziełem sztuki
W czasach świetności ZSRR, architekci dbali o szczegóły. Na terenie Bloku Wschodniego powstało wtedy również wiele pięknych monumentów i brutalistycznych budynków. Artyści prezentowali swoją twórczość nawet w tak prozaicznych konstrukcjach, jak przystanki autobusowe.
Zdjęcia, które widzicie pochodzą z Abchazji, która formalnie jest częścią Gruzji, położoną nad Morzem Czarnym. Co ciekawe – realnie jest państwem nieuznawanym ze stolicą w mieście Suchumi. Ma powierzchnię 8550 kilometrów kwadratowych i zamieszkuje je zaledwie 240 tys. osób.
Abchazja, czyli nieuznawane niepodległe państwo
Abchazja została niepodległym państwem w 1992 roku, po upadku Związku Radzieckiego. Pozostaje ona poza zwierzchnością władz gruzińskich, które wobec państwa stosują nazwę ”Republika Abchazji”. Do czasu wojny separatystów z Gruzją (sierpień 2008 roku) progruziński rząd Abchaskiej Republiki Autonomicznej stacjonował w Czchałcie. Obecnie rząd Abchazji (a nie Abchaskiej Republiki Autonomicznej) włada całym terytorium kraju, a nie jedynie Górnej Abchazji, jak miało to miejsce w przeszłości.
ONZ oraz Rada Europy uznają Abchazję za część składową Gruzji. Separatystyczny rząd utrzymuje cały czas, że jest to niepodległe państwo na mocy proklamacji z 1992 roku. Podczas wojny domowej w Gruzji, rząd Abchazji zyskał przychylność Rosji, co zadecydowało o utrzymaniu niezależności. Dzięki szerokim wpływom politycznym i wojskowym Rosji, Abchazja zyskała gwarancję istnienia państwa.
W 2008 roku odbyły się masowe demonstracje ludności, która żądała uznania niepodległości przez inne państwa. Obecnie status Abchazji respektuje 5 krajów: Rosja, Nikaragua, Wenezuela, Nauru oraz Syria. W latach 2011-2013 niepodległość była wspierana przez Vanatu, lecz stosunki polityczne zostały zerwane. Podobna sytuacja dotyczy Tuvalu, które uznawało Abchazję w latach 2011-2014. Inne nieuznawane państwa: Osetia Południowa, Górski Karabach oraz Naddniestrze respektują niezależność tego kraju.
Niecodzienna architektura to pozostałość po ZSRR
Na terenie całego dawnego ZSRR porozsiewane są smaczki architektoniczne. Przeważnie są to ciężkie, żelbetowe monumenty, wpasowujące się w brutalizm. Ten nurt architektoniczny powstał pod koniec lat 40. XX wieku, jako forma późnego modernizmu.
Główne założenia brutalizmu zakładają ekspresję nad abstrakcję, a najważniejsze są: przestrzeń, konstrukcja i uwrażliwianie na właściwości zastosowanych materiałów. Nazwa wywodzi się od francuskiego słowa ”brut” oznaczającego ”surowy” i odnosi się ona do określenia używanego przez Le Corbusiera, znanego francuskiego architekta, który był czołowym przedstawicielem modernistycznego stylu międzynarodowego.
Fotografka Isabelle Van Assche udokumentowała Abchazję, która mimo piękna krajobrazu, zatrzymała się w czasie. Świadczą o tym brutalistyczne pomniki i przystanki autobusowe, obok których nie da się przejść obojętnie. Większość z nich została znacznie nadgryziona przez ząb czasu, ale wciąż przypominają czasy świetności regionu.
Więcej zdjęć znajdziecie na Instagramie autorki.
