Makaki jako tancerki burleski i nie tylko. Fotograf przyjrzał się sprawie

Najtrudniejszy do sfotografowania obraz, Jasper Doest zobaczył w pewnej tawernie. Nagle światła zmieniły się na czerwone, a właściciel krzyknął "Sexy time!". Na zawołanie 17-letnia małpka położyła się na scenie i zaczęła sugestywnie dotykać swojej pieluszki. Mały, ciemny pokój na tyłach Kayabuki Tavern wypełnił się okrzykami i śmiechem. Fotografowanie tego spektaklu było dla fotografa przykrym doświadczeniem: "Ten obraz wciąż mnie prześladuje - trudno mi w ogóle patrzeć na to zdjęcie".

17-letni makak Fuku-chan nie tylko daje występy, ale także pracuje we wspomnianym lokalu jako kelner. W związku z rosnącą populacją tych zwierząt, przepisy w Japonii zezwalają na chwytanie i szkolenie dzikich makaków dla branży rozrywkowej. Istnieją nawet regulacje, według których ich czas pracy nie może wynosić więcej niż godzina lub dwie dziennie.

Makak japoński, nazywany również małpą śnieżną, jest gatunkiem naczelnych występującym tylko w Japonii. Ogromny sukces parków utworzonych w celu ochrony tych niegdyś zagrożonych małp spowodował przeludnienie tego gatunku. Co więcej, ze względu na bliskość strażników parków i turystów oraz zależność w zakresie pożywienia, wiele małp straciło naturalny lęk przed ludźmi i obecnie atakuje uprawy.

W fotoreportażu Holendra znalazło się zdjęcie 77-letniej staruszki trzymającej półautomatyczny karabin pneumatyczny. Rolniczka stoi obok pól uprawnych w swojej rodzinnej farmie, aby odstraszyć makaki, których codzienne naloty zagrażają życiu jej rodziny. Pomimo ich statusu chronionego od 5 000 do 10 000 małp jest co roku uśmiercanych, aby zapobiec szkodom rolniczym na obszarach, na których lokalna gospodarka w dużej mierze opiera się na uprawach wytwarzanych przez małe gospodarstwa rolne.

Fotoreportaż Jaspera Doesta bada złożoną relację Japończyków ze zwierzętami, które można uznać za szkodniki, zwierzęta domowe i członków rodziny lub intratne źródło rozrywki. Na jednym ze zdjęć młoda dziewczyna pozuje do zdjęcia z kilkoma makakami, aby przyciągnąć turystów do restauracji.

Jasper początkowo sceptycznie podchodził do etyki chwytania i szkolenia zwierząt. Spędzanie czasu z ich opiekunami uwypukliło empatyczne relacje niektórych trenerów z małpami. Zamiast traktować ich wyłącznie jako źródło dochodów, przywiązywali się do makaków i troszczyli się o nie, jak o dzieci.