Jelonek czubaty wyróżnia się swoim wyglądem. Uwagę przykuwają zwłaszcza charakterystyczne kły i poroże pokryte długimi włosami. Pomimo groźnej aparycji jelonek to płochliwy roślinożerca, który występuje głównie w Birmie oraz Chinach.
Jelonek czubaty to ssak parzystokopytny, należący do rodziny jeleniowatych. O jego istnieniu po raz pierwszy informował H. Milne-Edwardsa. Zwierzę występuje w górskich lasach Chin oraz Birmy, gdzie prowadzi dość samotniczy tryb życia. Obserwacje gatunku pozwoliły ustalić, że zwierzęta rzadko widywane są w parach czy większych grupach. Łączą się jedynie w okresie godowym.
Roślinożerny wampir
Zwierzę charakteryzuje się niespotykanym wyglądem. Chodzi tutaj przede wszystkim o wystające kły na zewnątrz pyska, które mogą osiągnąć nawet 2,5 cm. Jelonek posiada również szpiczaste, niewielkie poroże, które jest całkowicie przykryte dłuższymi włosami. Długość jego ciała to od 100 do 160 cm, a wysokość w kłębie od 50 do 70 cm. Waga zwierzęcia też jest mocno zróżnicowana – w zależności od osobnika waha się od 17 do nawet 50 kg.
Jelonek czubaty jest roślinożercą. W jego diecie przeważają owoce, trawa oraz liście krzewów. Gatunek uważa się za bliski zagrożeniu, a jego sytuacji nie poprawiają polowania oraz fakt, że bardzo źle znosi niewolę. Statystyki dotyczące zwierząt nie są dokładne, szacuje się, że w Chinach żyje od 300 do 500 tys. jelonków czubatych.
