Leica Digilux to nieco toporny kompakt sprzed okresu uszczelniania aparatów z wbudowaną lampą błyskową i możliwością kręcenia króciutkich filmów z prędkością 10 klatek na sekundę.

Leica Digilux rozpoczęła całą serię produktów marki. Aparat kompaktowy zadebiutował na światowych rynkach urządzeń tego typu w 1998 roku. Leica wyposażyła go w kartę pamięci SmartMedia oraz litowo-jonowy akumulator NP-100. Wymiary urządzenia wynoszą 80 x 101 x 33 mm, a waga całkowita to 260 g. Leica Digilux umożliwia użytkownikom filmowanie, każdorazowo jedynie przez 80 sekund.

Leica Digilux posiada matrycę CCD 1 Mpix 1/2" (6.4 x 4.8 mm) o maksymalnej rozdzielczości 1280 x 1024 oraz najwyższej możliwej czułości ISO na poziomie 100. Przeszło już 20-letni aparat kompaktowy dysponuje 35-mm obiektywem z 1-krotnym zoomem i światłosiłą równą f/3,2–8. Dwucalowy wyświetlacz nie jest dotykowy, a wizjer jest optyczny. Interfejsu HDMI Leica Digilux nie posiada.