Michał Ostrowski: "Mieszkając w górach zapragnąłem zachować choć część tego co widzę nie tylko w pamięci"

Michał Ostrowski mieszka w Wałbrzychu. Jego naturalnym otoczeniem są góry, które szczerze kocha. Każdą wolną chwilę spędza na wyprawach, przynosząc z nich coraz lepsze zdjęcia. To, co widać na fotografiach, to tylko namiastka tego, co siedzi w tym człowieku.

Michał Ostrowski: Odpowiedź na to pytanie jest bardzo prosta - mieszkam w Wałbrzychu, zielonym mieście położonym w sercu Sudetów. Jest on pięknie zlokalizowany, nierozerwalnie wręcz złączony z Książańskim Parkiem Krajobrazowym, Górami Wałbrzyskimi i Kamiennymi. Bliskość Karkonoszy, Rudaw, Izerów, Gór Sowich, Kaczawskich, Stołowych, Bystrzyckich czy wreszcie masywu Śnieżnika sprawiła, że nie mogłem pozostać obojętnym na otaczającą mnie przyrodę. Mogę powiedzieć, że góry są w moim życiu od dzieciństwa, ukształtowały mój charakter, nauczyły pokory, dzięki nim spotkałem wielu wspaniałych ludzi. Dziś dają mi siłę, pozwalają oderwać się od od dnia codziennego, dzięki nim czuję wolność, szczęście i mam uśmiech na twarzy!

Mieszkając w górach, w tak pięknym miejscu, jakim są Sudety, w czasie swoich krótkich i nieco dłuższych wycieczek, zapragnąłem zachować choć część tego co widzę nie tylko w pamięci, ale również na czymś materialnym, namacalnym. Gdy byłem jeszcze w szkole podstawowej moi rodzice spełnili to marzenie. Dostałem wówczas swój pierwszy aparat fotograficzny, był to wspaniały dalmierz Zorki 1, który mam do dziś. Tato nauczył mnie obsługi tego aparatu oraz podstaw fotografii, wtedy odkryłem również magię ciemni. Można powiedzieć, że to właśnie w tym czasie zafascynowałem się fotografią, a ponieważ większość zdjęć wykonywałem w okolicznych górach, to siłą rzeczy fotografia górska stała mi się najbliższa.

Przed każdym wyjazdem obowiązkowym i bardzo przyjemnym zadaniem jest dokładne poznanie topografii miejsca, które planuję odwiedzić. Studiuję uważnie wszelkie mapy, zarówno te w wersji papierowej, jak i elektronicznej, sprawdzam w jaki sposób w danym miejscu pada światło podczas wschodu i zachodu słońca, analizuję dokładnie meteogramy i prognozy pogody. Przeglądam fotografie z danego miejsca, planuję dojazd, trasy przejścia, nocleg oraz przygotowuję niezbędny ekwipunek.

Wszystko tak naprawdę zależy od tego, jak długo będzie trwała wyprawa i gdzie się wybieram. Dzięki doświadczeniu zebranemu przez lata wypracowałem swój własny ekwipunek, który zawsze zabieram ze sobą bez względu na porę roku, miejsce i czas jaki spędzę w górach. Znajdują się w nim: apteczka, komplet bielizny termoaktywnej, kurtka puchowa, czapka i rękawiczki, aparat oraz obiektywy o łącznym zakresie 12-600 mm, statyw, wężyk spustowy, filtry, zapasowe karty pamięci i baterie, tabliczka gorzkiej czekolady, termos z gorącą herbatą, w pełni naładowany telefon komórkowy. Jeśli planuję nieco dłuższy wypad, to dochodzi jeszcze kilka niezbędnych drobiazgów.

Jest to bardzo trudne pytanie, jest tyle wspaniałych miejsc, które chciałbym zobaczyć w Polsce i na świecie. Dodatkowo jako pejzażysta życzyłbym sobie odwiedzić je we właściwym czasie.