Morze ma wiele twarzy. Michał Olech stara się uchwycić wszystkie z nich
Michał Olech jest zafascynowany polskim morzem, ale serce oddał ukraińskim Karpatom. Jego zdjęcia pokazują różne oblicza Bałtyku - od pełnego spokoju, przez radość po gniew wzburzonych fal.
03.04.2019 | aktual.: 03.04.2019 11:41
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Michał Olech zajmuje się fotografią krajobrazu od 15 lat. Początkowo zafascynowany Bieszczadami, szybko docenił życie nad morzem i urok plenerów na plaży. Zapytany o to, co najbardziej lubi w Bałtyku odpowiada:
Morze ma wiele twarzy. Może być leniwe i ciche, zwłaszcza wczesnym rankiem. Bywa gniewne i chimeryczne, gdy wdziera się falami na plażę. Czasem rozbija się falami o molo i rozbija na miliardy kropli, czasem sprawia wrażenie smutnego i nostalgicznego, innym razem zdaje się radosne, pełne krzyku mew.
Uchwycenie nastrojów naszego morza jest czymś, co sprawia Michałowi największą przyjemność podczas fotografowania. Jednym z przełomowych dla niego momentów była przeprowadzka do Gdańska Karola Nienartowicza - fotografa górskiego. Wspólne plenery były ważną nauką dla Michała. Wiele nauczył się zarówno jeśli chodzi o sprawy techniczne, jak i spojrzenie. Podczas tych wypadów zrodziła się między fotografami przyjaźń.
Wspólnie odkrywaliśmy morze i nawzajem się wyciągaliśmy wczesnym rankiem czy nawet w nocy na plenery. Jego żona czasem mogła być zazdrosna o ilość czasu jaki wspólnie spędzaliśmy.
Ulubionym zdjęciem Michała, jakie zrobił nad morzem jest nocna fotografia podczas burzy nad orłowskim molo. Przez ponad godzinę stał pod parasolem w ulewnym deszczu czekając na błyskawice. To zdjęcie jest najchętniej oglądaną fotografią na jego stronie. Ma ponad 36 tysięcy polubień.
Adrenalina była tak spora, że nie myślałem wtedy w ogóle o kwestiach bezpieczeństwa. Gdy jednak wróciłem do domu i zobaczyłem na ekranie efekt, wiedziałem już, że osiągnąłem co chciałem, a nawet więcej.
Mogłoby się wydawać, że Bałtyk jest największą fascynacją tego fotografa, ale nie jest to prawda. Michał najbardziej upodobał sobie Ukrainę. Trafił tam po raz pierwszy 8 lat temu i zakochał się od pierwszego wejrzenia. Stara się jeździć w tamte rejony kilka razy do roku. Przepiękne góry, dzikie i urokliwe nie są tak zatoczone, jak nasze. To spowodowało, że ukraińskie Karpaty tak bardzo urzekły Michała.
Szczególny sentyment mam do fotografii przedstawiającej konie idące łąką z potężną sylwetką Popa Iwana w tle. Tego poranka obudził mnie dźwięk trombity, pasterze wyprowadzali owce na pastwiska. Zapach zieleni, rosa pod stopami, brak pośpiechu. Każdemu życzę, by coś takiego przeżył.
Jak opowiada Michał, można iść tam z namiotem przez tydzień i nikogo nie spotkać. Można też rozbić namiot w dowolnym miejscu i nikomu to nie przeszkadza. Dla fotografa to istotna informacja. Fotografując o świcie warto rozbić namiot tam, gdzie chcemy robić zdjęcia, żeby nie musieć marnować czasu na dojście do lokalizacji. W Polsce często nie jest to możliwe.
Kolejne wyjazdy pozwalają Michałowi poznawać Ukrainę i coraz bardziej przekonuje się, że jest to kraj pełen życzliwych ludzi. Na co dzień jednak fotografuje tam, gdzie mieszka i jak widać, wcale mu się to nie nudzi.
