Najbardziej fotograficzne okładki albumów muzycznych [galeria]
Wojciech Gadomski
Tam gdzie jest muzyka, jest i fotografia. Oto dziesięć okładek albumów muzycznych ważnych dla świata muzyki i fotografii.
1 Madonna: True Blue (1986). Zdjęcie na okładkę tego albumu zrobił na prośbę Madonny jej przyjaciel Herb Ritts. Jego czarno-białe poziome zdjęcie przyciął do kwadratu i pokolorował designer Jeri Heiden.
2 Unfinished Music No. 1: Two Virgins (1968). Pewnego wiosennego dnia John Lennon i Yoko Ono postanowili skonsumować swój związek. Zanim to się stało, nagrali kilka dzikich, awangardowych utworów i zrobili serię zdjęć. Album ukazał się niewielkim nakładem w Stanach i Anglii. Okładkę ocenzurowano, do sprzedaży krążek trafił obłożony szarym papierem z okienkiem na twarze artystów.
3 Grace Jones: Nightclubbing (1981). Niesamowity portret gwiazdy zrobił Jean-Paul Goude. Niebieską dominantę naniósł ręcznie na odbitkę.
4 David Bowie: Aladdin Sane (1973). Na zdjęciu gwiazdor jako swoje sceniczne alter ego - Ziggy Stardust. Zdjęcie zrobił Masayoshi Sukita.
5 Bruce Springsteen: Born in the U.S.A. (1984). Muzyk zatrudnił do zrobienia okładkowego zdjęcia Annie Leibovitz. Komentarz rockmana mówi wszystko na temat fotografii: "Zrobiliśmy dużo różnych zdjęć i okazało się, że moja dupa wygląda lepiej niż moja twarz".
6 Chłopiec na zdjęciu to Peter Rowen, który znalazł się na trzech okładkach zespołu. W 1980 r. (album "Boy") miał 5 lat, na zdjęciu jest uosobieniem niewinności, już po 3 latach (prezentowana okładka) jest dojrzalszy, zmartwiony. Ta ekspresja jest podobno następstwem konfliktu w Irlandii. Na 3. płycie ze swoją podobizną chłopiec wystąpił w hełmie. Na pytanie, czy te zdjęcia jakoś wpłynęły na jego życie, odpowiedział: "Nie, poza tym, że to był dzień wolny od szkoły dla mnie". Dziś Rowen ma 32 lata i jest fotografem.
7 The Dead Kennedys: Plastic Surgery Disasters (1982). Mike Wells wygrał World Press Photo w 1980 tym zdjęciem. Zostało wysłane bez jego wiedzy, autor odmówił przyjęcia nagrody, tłumacząc, że nie zamierza się dorabiać na cierpieniu innych. Ta sugestywna fotografia powstała w Biafrze, afrykańskim państwie, które istniało niecałe 3 lata. Wokalista zespołu przybrał nazwę tego państwa jako część swojego pseudonimu.
8 The Clash: London Calling (1979). Zdjęcie nie podobało się fotografowi Penniemu Smithowi z powodu ziarna, ale zespół nalegał, żeby właśnie ono było na okładce ich albumu. Na fotografii widać Paula Simonona, basistę zespołu, chwilę przed roztrzaskaniem gitary o scenę. Okładka nawiązuje do zdjęcia z pierwszego albumu Elvisa: ta sama typografia, na zdjęciu człowiek i gitara, czerń i biel, ale zupełnie inna energia.
10 The Beatles: Abbey Road (1969). Nazwa albumu pochodzi od nazwy ulicy, przy której zespół nagrywał tę płytę. Konsekwentnie zdjęcie zostało zrobione na tej samej ulicy. Fotograf Iain McMillan miał 10 minut, żeby je wykonać. Fotografia jest perfekcyjnie symetryczna, tylko Paul McCartney (drugi od lewej) pomylił nogi, no i nie założył butów, do tego pali papierosa. To był chyba kiepski dzień dla Paula, ale świetny dla McMillana. Dziesięć minut pracy pod ciśnieniem i sława po wsze czasy.
10 Rage Against the Machine: Rage Against the Machine (1992) . Na okładce zdjęcie Malcolma Browne'a, które zostało nagrodzone Pulitzerem w 1963 r. Przedstawia ono samospalenie buddyjskiego mnicha z Wietnamu.
![Projektowanie albumów w Zalamo [cz. 3]](https://v.wpimg.pl/YzBjLmpwdhsjCDpeXwx7DmBQbgQZVXVYN0h2T19GbwJ7RSFDFhgtFSAGIwoZFncKLkV_QBEbOw8vRyhZFEI4G3AMf18WQW1DcQ57XhQSbhlyCWIHABB7Bw)