NASA zamieniła obrazy w dźwięk. Kosmos "brzmi" przepięknie

NASA wykorzystała metodę sonifikacji, czyli przetworzenia danych z obrazu na dźwięk, by w pełni doświadczyć piękna kosmosu. Na nagraniach dźwięk przebiega od lewej strony obrazu do prawej, grając oglądającemu melodię wszechświata.

Na poniższym filmie usłyszycie, jak brzmią okolice Drogi Mlecznej. Jasne obiekty, przez które przechodzi linia dźwięku, odpowiadają za wyższe tony. Ciemniejsze zaś za niższe. W zależności od tego, jak intensywne jest światło, konkretne dźwięki są głośniejsze lub cichsze. Gwiazdy na zdjęciu są osobnymi nutami, natomiast chmury kosmiczne są ciągnącymi się tonami. NASA zwraca uwagę na crescendo, czyli stopniową zmianę głośności w muzyce, w chwili wejścia linii na jasny element po prawej stronie i zejścia w ciemny. Tym fragmentem jest supermasywna czarna dziura Sagitarius A.

Agencja tłumaczy, że "dźwięków" kosmosu ze zdjęć można słuchać na dwa sposoby. Pierwszym są partie solowe, które zostały zarejestrowane na osobnych obrazach z Teleskopu kosmicznego Chandra, Kosmicznego Teleskopu Hubble’a oraz Kosmicznego Teleskopu Spitzera. Drugi polega na wysłuchaniu symfonii, w której każdy z teleskopów został zamieniony na inny instrument. Całość brzmi niezwykle kojąco i radośnie.

Każdy z muzycznych obrazów wszechświata ma swoje unikatowe brzmienie. Dzwonki, harfy, smyczki i inne instrumenty wprawiają odbiorcę w uczucie spokoju ze wstawkami opowiadającymi harmonijną historię czasu. Solówki dotyczą Drogi Mlecznej, supernowej Kasjopeja A oraz Filarów Stworzenia. Te ostatnie kojarzą się z przekazami z kosmosu, znanymi z filmów science-fiction. Niemal można usłyszeć w nich wiadomość, którą niesie obraz.

Więcej "dźwięków" z kosmosu znajdziecie na stronie NASA.