Niezgodne z doktryną islamu. Zobacz, jak wyglądały Iranki przed rewolucją
Przed rewolucją islamską w Iranie, kobiety żyły i wyglądały zupełnie inaczej. Najlepiej świadczy o tym sposób, w jaki się ubierały. Nie, nie nosiły wtedy czarnych burek. Miały kolorowe ubrania, silne makijaże i nie zasłaniały ciała. To wszystko skończyło się w 1979 roku.
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Zanim doszło do rewolucji islamskiej, życie w Iranie wyglądało inaczej. Widać to dokładnie, na zdjęciach dokumentujących modę z lat 70. XX wieku. Kolorowe stroje, bujne fryzury, silne makijaże i styl prosto z ulic USA. A w tym kręgu religijno-kulturowym to nie są elementy mile widziane.
Kobiety w kwestii ubioru mogły czuć się swobodnie za sprawą Mohammada Rezy Pahlawiego, który mocno sympatyzował z USA i chciał przybliżyć życie w Iranie do tego, promowanego na Zachodzie. W Teheranie istniały kluby muzyczne dla młodzieży, grały liczne zespoły rockowe, a Iranki miały garderoby pełne kolorowych ubrań.
Nie chodzi oczywiście tylko o ciuchy. Pahlawi był władcą przyjaznym kobietom. Miały one prawa niemalże na równie z mężczyznami. Dzisiaj w Polsce nie brzmi to dziwnie, ale pamiętajmy – mówimy o państwie islamskim w latach 70. Ówczesne rządy charakteryzowały się ogromną postępowością – kobiety nie chodziły w burkach, mogły uczestniczyć w życiu społecznym i kulturowym. Prawie doszło też do przyznania kobietom prawa wyborczego.
Nie oznacza to, że Iran przez ten czas przypominał Stany Zjednoczone. Pahlawi był władcą autorytarnym, który starał się kontrolować wszystkie dziedziny życia. Tuż przed rewolucją w 1979 roku zaczął ulegać wpływom duchownych, by przypodobać się bardziej radykalnej części społeczeństwa.
Jednak jeszcze na początku lat 60. szach Pahlawi próbował przeprowadzić reformę, która znosiłaby obowiązek składania przysięgi na Koran przez osoby wchodzące na stanowiska rządowe oraz pozwalałaby kobietom głosować. Jak na tamte czasy wspomniane zmiany były zbyt liberalne i zostały odrzucone. Duchowieństwo z ajatollahem Chomejnim na czele nie było zadowolone z ruchów Pahlawiego, co 20 lat później doprowadziło do obalenia jego rządów i podporządkowania Iranu prawu islamskiemu i zmianie reżimu państwowego z monarchii demokratycznej na republikę islamską.
Ofiarami rewolucji islamskiej stały się kobiety – nie licząc setek tych, którzy zginęli. Zaczęły się prześladowania, karanie ich za życie niezgodne z prawem islamskim i próby odzyskiwania niezależności. Hulanki i liczne zabawy się skończyły. Alkohol nie mógł dłużej towarzyszyć wypadom na plaże, gdzie roznegliżowane kobiety zażywały kąpieli słonecznych. Z ulic Teheranu znikły kolorowe stroje, a życie klubowe umarło. Za noszenie hidżabu nie można było już zostać aresztowanym, co więcej - stał się on obowiązkową częścią garderoby.
W Iranie pojawiła się policja obyczajowa, która monitorowała zachowania mieszkańców – głównie te prywatne. Jeśli para trzymała się za ręce lub okazywała uczucia publicznie, czekała ją kara. Wpływy konserwatywnego islamu sięgnęły również dalej – po Irak oraz Afganistan, a propagowanie europejskiego stylu życia zostało wyparte na dobre.
Iran Before 1979
Współcześnie kobiety w Iranie próbują się odciąć od fanatycznego podejścia religijnego wielu osób – noszą odkryte włosy i robią mocny makijaż. Na ulicach współcześnie widać też kolorowe hidżaby, ciężką biżuterię, pomalowane paznokcie, kolorowe włosy. Oczywiście najmocniej próby walki z dyskryminacją i ubezwłasnowolnieniem są widoczne na ulicach Teheranu.
