NYC Dance Project to cykl pełen niesamowitych portretów tancerzy
Ken Browar oraz Deborah Ory stworzyli niesamowity projekt fotograficzny, w którym zatrzymali ruch tancerzy w zapierających dech w piersi pozach. Te obrazy są pełne siły, skupienia oraz przeszywającej radości niecodziennych artystów.
Inspiracją do wykonania projektu było udekorowanie pokoju córki pary artystów, Sary. Jest ona początkującą baleriną, która sama chciała, by otaczali ją tancerze ze wszech stron. Mimo przejrzenia setek książek oraz stron internetowych, Ken i Deborah nie znaleźli nic, co mogłoby być inspirujące dla ich córki, więc zdecydowali się zrealizować serię portretów.
Szukanie odpowiednich modeli do cyklu nie było aż tak trudne. Miłośnicy tańca skontaktowali się ze znajomymi oraz ich ulubionymi tancerzami. Wielu z nich widziało wcześniej prace Kena, co przyciągnęło również ludzi z zewnątrz, którzy zaczęli się zgłaszać z chęcią wzięcia udziału w projekcie.
Jak wspominają twórcy: „Zdjęcia zawsze są efektem współpracy między nami oraz tancerzami. Dyskutujemy na temat emocji, które chcemy ująć oraz pracujemy wspólnie nad ruchem, by zyskać odpowiednią ekspresję. Kiedy tancerze zaczyna się ruszać, wybieramy odpowiednie chwile i staramy się je ująć”.
Ken wyjaśnia określenie „chwil” jako czegoś nieoczywistego, np. moment, w którym tancerz bierze głęboki oddech przed wykonaniem akrobacji lub skoku. Według niego, projekt jest hołdem dla ludzkiego działa oraz ruchu. Wspomina on również o podziwie dla samych tancerzy, jako że łączą oni w sobie element artystyczny z atletycznym, który bardzo trudno jest zespolić. Wplatając w to wszystko charakter modela, Ken jest w stanie stworzyć niesamowicie silny portret.
