Pełne archiwum Ojca Fotografii dostępne. Zobaczcie wszystkie zdjęcia Foxa Talbota

Gdy mówimy o początkach fotografii, stale pojawia się nazwisko Loisa Jacquesa Daguerre’a i jego procesie, czyli dagerotypii. Być może to ze względu na to, że ten pan pracował w stolicy artystów, na dodatek pomagał mu Joseph Nicephore Niepce.

Jednak Fox Talbot rozpoczął swoje badania nad światłoczułością (zależnością chemii i światła) już w 1826 roku, więc 13 lat przed oficjalnym przedstawieniem procesu Daguerre’a. Od tamtego czasu zaczął badać to zagadnienie jeszcze dokładniej. W 1833 roku chemik wpadł na pomysł utrwalenia obrazu za pomocą camery obscury.

Po powrocie z podróży poślubnej rozpoczął on eksperymenty z solą kuchenną i azotanem srebra, którymi pokrywał papier. Kładł na nich liście i inne przedmioty i wystawiał na ekspozycję świetlną. W ten sposób Talbot stworzył pierwsze materiały światłoczułe i nazywał je „fotograficznym rysowaniem”.

Wynalazca porzucił na kilka lat pracę nad światłem i chemią. Wrócił do nich w 1839 roku, kiedy to w styczniu tego roku dotarła do niego informacja o wynalazku pewnego Francuza. Proces Daguerre’a jednak znacznie różnił się sposobem rejestrowania obrazów. W dagerotypii, jako nośniku, wykorzystywane były metalowe płyty, w procesie Talbota natomiast papier. 24 stycznia 1839 roku zostały opublikowane prace Foxa Talbota za sprawą Michaela Faradaya w Royal Institution, natomiast 31 stycznia odczytano opracowanie o tytule „On the Art of Photogenic Drawing”. 21 lutego dotarł list opisujący technikę Anglika. W ten sposób w jednym roku pojawiły się dwa pierwsze, niezależne od siebie, procesy fotograficzne.

Rząd francuski udzielił znacznego wsparcia dla wynalazku Daguerre’a, dzięki czemu zyskał znaczny rozgłos w mediach, a proces Talbota został niejako zepchnięty na margines. Jednak to działania tego drugiego stały się podwalinami do opracowania techniki negatywowo-pozytywowej, która zdominowała rynek fotograficzny w późniejszych latach i jest wykorzystywana do dziś.

Odchodząc od tematu odkryć Talbota – Biblioteka Bodlejańska (główna część biblioteki Uniwersytetu Oksfordzkiego) udostępniła wszystkie zdjęcia Foxa Talbota zupełnie za darmo. Zdjęcia są skatalogowane w jednym miejscu i dostępne dla wszystkich. To przedsięwzięcie zajęło ponad 2 lata. Głównym problemem było zebranie wszystkich zdjęć i ich digitalizacja.

Na stronie znajduje się około 2 tysięcy zdjęć. Niektóre ujęcia powtarzają się w różnych wersjach. Docelowo archiwum ma zawierać ponad 25 tysięcy negatywów i odbitek autorstwa Talbota.