Marco Barbieri sfotografował Uzbekistan, czyli bawełniany raj na pustyni

Historia Uzbekistanu to interesujące połączenie sowieckiej przeszłości i kultury islamu. Jest to największy pod względem ludności kraj centralnej Azji, który przez ostatnie 26 lat znajdował się pod wpływami bezwzględnych rządów.
Historia Uzbekistanu to interesujące połączenie sowieckiej przeszłości i kultury islamu. Jest to największy pod względem ludności kraj centralnej Azji, który przez ostatnie 26 lat znajdował się pod wpływami bezwzględnych rządów.
Źródło zdjęć: © © Marco Barbieri / [mbarbieri.com](http://mbarbieri.com/)
Marcin Watemborski

17.03.2017 07:59, aktual.: 20.03.2017 09:06

Zalogowani mogą więcej

Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika

Londyński fotograf Marco Barbieri zawsze interesował się krajami, w których polityka i religia odgrywają kluczową rolę w życiach ludzi. Zdecydował się na podróż do Uzbekistanu po tym, jak zobaczył zdjęcia zanikającego Jeziora Aralskiego. Jego pierwotny plan rozrósł się do dużego projektu fotograficznego, zatytułowanego „Water in the Desert”.

Właściwie w Uzbekistanie nikt nie rozmawia o polityce, chyba że wychwala się rząd za stabilność państwa, w porównaniu do sąsiadów jak np. Afganistan. W rzeczywistości jest tak, że rząd wykorzystuje całą propagandę antyterrorystyczną na rzecz uciszenia sprzeciwów społecznych.
Właściwie w Uzbekistanie nikt nie rozmawia o polityce, chyba że wychwala się rząd za stabilność państwa, w porównaniu do sąsiadów jak np. Afganistan. W rzeczywistości jest tak, że rząd wykorzystuje całą propagandę antyterrorystyczną na rzecz uciszenia sprzeciwów społecznych.© © Marco Barbieri / [mbarbieri.com](http://mbarbieri.com/)
To zabawne, ale nawet natura spełnia życzenia rządu. W wielu miastach mężczyźni oraz kobiety są zatrudniani do przycinania trawy – źdźbło po źdźble, a wszystko to w promieniach palącego słońca. Mimo tego, że ziemia tam jest dość jałowa, kraj jest zaskakująco zielony, a pola bawełny rozciągają się wzdłuż krajowych dróg.
To zabawne, ale nawet natura spełnia życzenia rządu. W wielu miastach mężczyźni oraz kobiety są zatrudniani do przycinania trawy – źdźbło po źdźble, a wszystko to w promieniach palącego słońca. Mimo tego, że ziemia tam jest dość jałowa, kraj jest zaskakująco zielony, a pola bawełny rozciągają się wzdłuż krajowych dróg.© © Marco Barbieri / [mbarbieri.com](http://mbarbieri.com/)
W latach 60. rosyjski rząd postanowił przekształcić Uzbekistan w bawełniany raj. Rozpoczęto wtedy prace nad kanałami irygacyjnymi, które nawadniały ziemię. Do dzisiaj te kanały odprowadzają wodę z dwóch największych rzek w kraju, Syr Darya oraz Amu Darya, by nawodnić niesamowicie zielone krajobrazy i pola bawełny.
W latach 60. rosyjski rząd postanowił przekształcić Uzbekistan w bawełniany raj. Rozpoczęto wtedy prace nad kanałami irygacyjnymi, które nawadniały ziemię. Do dzisiaj te kanały odprowadzają wodę z dwóch największych rzek w kraju, Syr Darya oraz Amu Darya, by nawodnić niesamowicie zielone krajobrazy i pola bawełny.© © Marco Barbieri / [mbarbieri.com](http://mbarbieri.com/)
Decyzja o stworzeniu pól bawełny w miejscu, które się zupełnie do tego nie nadaje, jest powodem zanikania Jeziora Aralskiego. Ten zbiornik jest czwartym co do wielkości jeziorem na świecie i prawdopodobnie nie zniknie kompletnie przed 2020 rokiem.
Decyzja o stworzeniu pól bawełny w miejscu, które się zupełnie do tego nie nadaje, jest powodem zanikania Jeziora Aralskiego. Ten zbiornik jest czwartym co do wielkości jeziorem na świecie i prawdopodobnie nie zniknie kompletnie przed 2020 rokiem.© © Marco Barbieri / [mbarbieri.com](http://mbarbieri.com/)
Przykładem postępującej degradacji środowiska jest miasto Moynak, które niegdyś leżało nad brzegiem jeziora. Obecnie jest oddalone o ponad 200 kilometrów od wody. To, co pozostało po jeziorze, to toksyny zatruwające zwierzęta oraz coraz mniejsza ilość wody w obiegu, co wpływa niekorzystnie na klimat regionu. Zwiększyła się amplituda temperatur – w zimie jest niemalże jak na Syberii, natomiast w lecie mieszkańców dotyka palący upał.
Przykładem postępującej degradacji środowiska jest miasto Moynak, które niegdyś leżało nad brzegiem jeziora. Obecnie jest oddalone o ponad 200 kilometrów od wody. To, co pozostało po jeziorze, to toksyny zatruwające zwierzęta oraz coraz mniejsza ilość wody w obiegu, co wpływa niekorzystnie na klimat regionu. Zwiększyła się amplituda temperatur – w zimie jest niemalże jak na Syberii, natomiast w lecie mieszkańców dotyka palący upał.© © Marco Barbieri / [mbarbieri.com](http://mbarbieri.com/)
Zdjęcia wykorzystane za zgodą autora.
Zdjęcia wykorzystane za zgodą autora.© © Marco Barbieri / [mbarbieri.com](http://mbarbieri.com/)
Obraz
© © Marco Barbieri / [mbarbieri.com](http://mbarbieri.com/)
Obraz
© © Marco Barbieri / [mbarbieri.com](http://mbarbieri.com/)
Obraz
© © Marco Barbieri / [mbarbieri.com](http://mbarbieri.com/)
Obraz
© © Marco Barbieri / [mbarbieri.com](http://mbarbieri.com/)
Obraz
© © Marco Barbieri / [mbarbieri.com](http://mbarbieri.com/)
Obraz
© © Marco Barbieri / [mbarbieri.com](http://mbarbieri.com/)
Obraz
© © Marco Barbieri / [mbarbieri.com](http://mbarbieri.com/)
Obraz
© © Marco Barbieri / [mbarbieri.com](http://mbarbieri.com/)
Obraz
© © Marco Barbieri / [mbarbieri.com](http://mbarbieri.com/)
Obraz
© © Marco Barbieri / [mbarbieri.com](http://mbarbieri.com/)
Obraz
© © Marco Barbieri / [mbarbieri.com](http://mbarbieri.com/)
Obraz
© © Marco Barbieri / [mbarbieri.com](http://mbarbieri.com/)
Obraz
© © Marco Barbieri / [mbarbieri.com](http://mbarbieri.com/)
Obraz
© © Marco Barbieri / [mbarbieri.com](http://mbarbieri.com/)
Obraz
© © Marco Barbieri / [mbarbieri.com](http://mbarbieri.com/)
Źródło artykułu:WP Fotoblogia
Inspiracje
Oceń jakość naszego artykułuTwoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
Komentarze (0)
Zobacz także