Przestrzenie graniczne: Opuszczone miejsca są piękne i niepokojące jednocześnie

Urbex, czyli urban exploration to specyficzna rozrywka. Polega ona na przemierzaniu opuszczonych przez ludzi elementów zabudowy miejskiej. Niejednokrotnie są to zniszczone budynki, które grożą zawaleniem lub są otoczone płotem i chronione. Wiele zdjęć robionych przez miłośników urbexu przywodzi na myśl futurystyczne filmy science-fiction ukazujące świat po katastrofie.

Z drugiej strony, bywa tak, że niektórzy mają dostęp do miejsc czynnych i działających, które jednak o pewnej godzinie są kompletnie puste. Wiele takich zdjęć wygląda zadziwiająco, jak na przykład sala do gry w bingo, dworzec, firma pełna boksów z komputerami czy skład manekinów. Te kadry wyglądają trochę jak scenografie z horrorów.

Istnieje również określenie odnoszące się do estetyki pustych miejsc. W języku angielskim jako Liminal Space (tłum. Przestrzeń graniczna) określa się lokalizację, która przypomina połączenie dwóch światów lub wręcz przejście między jednym a drugim – coś na kształt portalu do równoległej rzeczywistości. Świetnym przykładem takiego miejsca jest widok pustego centrum handlowego, które znamy jako tętniące życiem.

Przestrzenie graniczne mogą odnosić się również do wizualnych kompozycji niekończących się dróg. Jeśli pamiętacie scenę z filmu Matrix, w której bohaterowie stoją w korytarzu niekończących się drzwi, to wiecie, o co chodzi. Czasem takie wrażenie potrafi stworzyć mgła, gdzie droga stopniowo zanika – tutaj świetnym przykładem jest film Silent Hill.

Jeśli połączymy estetyki eksploracji miejskiej oraz przestrzeni granicznych, otrzymamy obrazy przywodzące na myśl abstrakcyjne sny. Większość takich lokalizacji wydaje się spokojna, ale przez zbytnią ciszę i ogólny nastrój, wspomniany spokój wywołuje niepokój, strach i wewnętrzne napięcie, gdyż nie jesteśmy przyzwyczajeni do takiego stanu rzeczy. Miasta kojarzą nam się z dużym ruchem, a odejście od tego obrazu może wywołać nawet atak paniki.