Seria portretów Felixa Renauda opowiada w kinowy sposób o nałogu palenia
Pierwszym, na co zwróciłem uwagę w cyklu Felixa Renauda, jest estetyka. Jego zdjęcia są niezwykle filmowe – kolory, kadry, głębia ostrości. Wszystko gra ze sobą w cudowny sposób. Dopiero po chwili zwróciłem uwagę na ważne przesłanie.
Artysta zdecydowanie nie jest miłośnikiem tytoniu. Jego kolorowe zdjęcia przedstawiają samotnych bohaterów, oprócz jednego. Na wspomnianej fotografii pojawia się matka z dzieckiem w samochodzie, które jest zmuszane do wdychania dymu. Dusi się i jest po prostu bezbronne. Czy tego właśnie chcemy dla naszych pociech?
Pozostałe zdjęcia przedstawiają ludzi, którzy są samotni w swoim nałogu – kelnerkę, woźnego i schorowanego człowieka na wózku inwalidzkim. Każde z tych zdjęć może dać do myślenia. Uważam, że ten projekt zwraca uwagę na to, że nałogi mogą powodować osamotnienie, bo przecież nie każdy musi je tolerować.
Szczerze czekam na kolejną odsłonę mini serii Felixa. Mam nadzieję, że następny temat również mnie poruszy.
