3‑milionowe miasto duchów, czyli Pjongjang w obiektywie Eddo Hartmanna

Holenderski fotograf, jako jeden z niewielu miał okazję fotografować ulice stolicy Korei Północnej. Pilnie strzeżone, socjalistyczne miasto nie jest przyjazne takim inicjatywom. Mimo to, w ramach swojego projektu, Eddo Hartman odwiedził Pjongjang czterokrotnie.

Ostatnio ciągle słyszymy w mediach o Korei Północnej. Jest to kraj, który stale jest na językach ludzi, ale wciąż mało się o nim wiemy. Odcięte od reszty świata społeczeństwo, rządzone jest przez "wodza", który surowo cenzuruje wszystkie informacje napływające do i wypływające z kraju. Trudno odróżnić, co jest tam prawdą, a co propagandą.

Źródło zdjęć: © © [Eddo Hartmann](http://eddohartmann.nl/)

Monika Homan

11.05.2018 | aktual.: 14.05.2018 08:33

Zalogowani mogą więcej

Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika

Pjongjang, stolica Korei Północnej, została kompletnie zniszczona podczas wojny koreańskiej w 1950 roku. Rząd odbudował miasto, całkowicie je przebudowując. W każdym reżimie socjalistycznym** architektura odgrywa kluczową rolę** w procesie budowania nowego środowiska społecznego i politycznego po rewolucyjnych wydarzeniach. Stolica miała być wizytówką socjalistycznej nowoczesności. Efektem jest** masywny, bezosobowy, zastraszający** miejski krajobraz, nawiązujący do socjalistycznej architektury XX wieku, czyli brutalizmu.© © [Eddo Hartmann](http://eddohartmann.nl/)

Praktycznie nie ma tu ruchu drogowego – osoby prywatne nie mogą posiadać pojazdów silnikowych. Nie ma tu też pieszych, czy robotników. Przechadzając się ulicami Pjongjangu można odnieść wrażenie, że to miasto duchów.

Holenderski fotograf, Eddo Hartmann, odwiedził stolicę Korei Północnej czterokrotnie pomiędzy 2014, a 2017 rokiem. Za każdym razem pilnie strzeżony i cenzurowany przez koreańskich "przewodników" fotografował ulice Pjongjangu.© © [Eddo Hartmann](http://eddohartmann.nl/)

Chcąc zachować wszystkie detale na swoich zdjęciach, Hartmann użył aparatu średnioformatowego i zachęca do oglądania swoich prac w dużym powiększeniu, tak by móc zobaczyć wszystko, co znajduje się na zdjęciu i dostrzec to, czego na nim nie ma.

Poza aparatem średnioformatowym, Hartmann miał ze sobą kamerę wideo, lustrzankę cyfrową do klasycznych portretów oraz aparat 360°, którym robił zdjęcia w miejskim metrze. Miał też kamerę GoPro, na wykorzystanie której nie miał zgody swoich przewodników. Używał jej podczas przejazdów pomiędzy pomnikami, placami i innymi, zatwierdzonymi przez rząd miejscami.© © [Eddo Hartmann](http://eddohartmann.nl/)

Jego próba ukształtowania modelu socjalistycznego miasta i ludzi w nim mieszkających, została doceniona. Za swój projekt, który zatytułował "Setting the Stage" ("Ustawianie Sceny") Hartmann zdobył 1 nagrodę w konkursie Exposure Awards 2018, organizowanym prze LensCultre.© © [Eddo Hartmann](http://eddohartmann.nl/)

Pjongjang to miasto liczące ponad 3 miliony mieszkańców, jednak w codziennym życiu pozostają poza zasięgiem wzroku. Są odizolowani od reszty świata, Korea Północna wydaje się pokazywać jedynie starannie wyretuszowaną powierzchnię. Człowiek z aparatem w tym kraju podlega ścisłej kontroli i przepisom dotyczącym tego, co i jak fotografować.© © [Eddo Hartmann](http://eddohartmann.nl/)

Fotografia, która jest w stanie uchwycić losowy moment, wykryć coś, co nie jest widoczne gołym okiem i pokazać "niewidzialne" nawet w starannie zainscenizowanej grze, pozostaje głównym narzędziem badawczym ukrytej rzeczywistości. Stolica Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej wydaje się być wielką sceną, na której prowadzeni z miejsca na miejsce goście powinni skupiać całą swoja uwagę na Wielkich Przywódcach.

Więcej zdjęć Eddo Hartmanna możecie zobaczyć na jego stronie internetowej, a filmy z tego projektu znajdziecie na YouTube.© © [Eddo Hartmann](http://eddohartmann.nl/)

Zdjęcia wykorzystane za zgodą autora.© © [Eddo Hartmann](http://eddohartmann.nl/)

Obraz — © © [Eddo Hartmann](http://eddohartmann.nl/)