Wiatr we włosach, wolność i dzikie konie, czyli Argentyna Marcosa Furera
Monika Homan
Marcos Furer wyprowadził się z wielkiego miasta, jakim jest Buenos Aires, na wiejskie tereny ponad 20 lat temu. Po latach pracy jako fotoreporter w czasopismach i gazetach, zaczął fotografować piękno tego wiejskiego obszaru. Krajobrazy, konie i gauczowie to tylko niektóre tematy jego zdjęć. Seria "Horses and horsemen" opowiada o pracy zaganiaczy koni w Argentynie.
Były to idealne warunki do narodzin subkultury gauchos – południowoamerykańskich pasterzy. Wyłapane konie służyły do zaganiania bydła. Umiejętności jeździeckie gauchos stały się legendą. Wiedli oni bardzo prosty żywot – koń, siodło i nóż wystarczyły im do życia. Wszystko, co robili, robili siedząc na koniu. Mówiono, że gaucho bez konia to gaucho bez nóg.
Początkowo południowoamerykańscy kowboje posługiwali się lassem i boleadores, czyli trzema kulami połączonymi rzemieniami. Używali tych narzędzi z niezwykłą zręcznością, podcinając nogi łapanej zwierzynie.
Z czasem ogromne obszary pampasów przechodziły w prywatne ręce, a gauczowie stawali się zbędni. Przyzwyczajeni do nieograniczonej swobody niechętnie poddawali się nowej rzeczywistości. Historycy twierdzą, że prawdziwi gauchos przestali istnieć z końcem XIX wieku. Przetrwały za to tradycja, duma i dusza gaucho.
Dziś gauczowie ubrani w tradycyjne bambachas – charakterystyczne bufiaste spodnie, wpuszczane w buty – i klasyczne berety, zamiast bydła często prowadzą po ziemiach turystów, którzy chcą poczuć namiastkę wolności, jaką cieszyli się niegdyś gauchos. Uczciwi, gotowi do czynu zawsze wtedy, gdy komuś dzieje się krzywda, przy tym niezależni i niedający się przekupić.
Dla większości Argentyńczyków świetnie jeżdżący na koniu i pilnujący stad krów gaucho jest symbolem tego, co najcenniejsze: przywiązania do ziemi i życia zgodnie z zasadami.
Marcos upodobał sobie fotografię czarno-białą, uważając ją za kolor świata. Stara się ukazać otaczające go piękno w jak najbardziej prawdziwy sposób. Wybrane zdjęcia są sprzedawane jako odbitki w limitowanych edycjach.
Krajobraz, głęboka cisza i typowe czynności ze środka Argentyny – to tematyka książki, którą Furer planuje wydać w najbliższym czasie. Zdjęcia, które wam prezentujemy będą jej częścią.
Więcej zdjęć Marcosa możecie zobaczyć na jego stronie internetowej.
Zdjęcia wykorzystane za zgodą autora.
