Wielkie okręgi niebieskiego światła wokół czarnej dziury. Czym właściwie są?

Świetlne okręgi wokół układu V404 Cygni.
Świetlne okręgi wokół układu V404 Cygni.
Źródło zdjęć: © © NASA / Obserwatorium Chandra
Marcin Watemborski

26.07.2022 11:43, aktual.: 26.07.2022 13:43

Zalogowani mogą więcej

Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika

Agencja kosmiczna NASA podzieliła się ze światem bardzo interesującym obrazem zarejestrowanym przez Chandra Observatory oraz Neil Gehrels Swift Observatory. Zobaczymy na nim ogromne okręgi światła, które krążą wokół czarnej dziury. Wyglądają zupełnie jak przejście między wymiarami z filmów science-fiction.

Na zdjęciu zobaczymy potężne okręgi światła wokół czarnej dziury. Jeśli zastanawiacie się, dlaczego jej nie widać, odpowiedź jest prosta – czarne dziury nie zawierają światła, a fotografia polega na jego rejestrowaniu. Dzięki fotografowaniu za pomocą promieniu X (RTG), NASA była w stanie ująć to piękne zjawisko.

Zgodnie z informacjami, które podaje agencja kosmiczna, pierścienie zdradzają informacje na temat pyłu gromadzącego się w Drodze Mlecznej. Jest to możliwe jedynie przez zrobienie zdjęcia rentgenowskiego – podobnego do tego, które wykonujemy u lekarza idąc na prześwietlenie. Przy czym jednak nie musimy bać się promieniowania, bo to naturalnie występuje w kosmosie.

Artystyczna wizja układu V404 Cygni.
Artystyczna wizja układu V404 Cygni.

Na zdjęciu zobaczymy V404 Cygni, czyli układ podwójny prawdopodobni składający się z niewielkiej czarnej dziury oraz gwiazdy, położony w gwiazdozbiorze Łabędzia. Początkowo został skatalogowany jako gwiazda nowa oraz gwiazda zmienna. W 1938 roku, gdy nagle pojawił się na niebie uważano, że jest to nowa klasyczna i nadano jej nazwę Nova Cyg 1938.

Zgodnie z charakterystyką, V404 Cygni jest najpopularniejszym układem podwójnym, w skład którego wchodzi niewielka gwiazda typu widmowego G o masie ok. dwóch trzecich masy Słońca, która okrążą czarną dziurę o masie 12 mas Słońca. Istniej teoria mówiąca, że niewidzialne ciało niebieskie jest hipotetyczną gwiazdą widmową typu G.

Okres orbitalny wynosi 6,5 dnia, a odległość między obiektami jest niewielka. Wskutek tego gwiazda traci część swojej materii, przez co powstaje dysk akrecyjny wyzwalający promieniowanie rentgenowskie i właśnie to jest widoczne na zdjęciach NASA z Obserwatorium Chandra.

Marcin Watemborski, redaktor prowadzący Fotoblogii

Źródło artykułu:WP Fotoblogia