Zapomniane piękno podkarpackich cerkwi na zdjęciach Natalii Sobańskiej

Niegdyś miejsca modlitwy i zadumy, dziś zapomniane popadają w ruinę. Natalia Sobańska, miłośniczka urbexu odwiedziła 30 opuszczonych cerkwi na Podkarpaciu, żeby uwiecznić na zdjęciach ich piękno i historię.

Natalia Sobańska już jako nastolatka odkryła w sobie nietypową (jak na 13-latkę) pasję. Po kolejnej w jej życiu przeprowadzce, tym razem na wieś, na której nie było zbyt wiele atrakcji dla młodej dziewczyny, zaczęła odwiedzać opuszczone miejsca.

Z czasem odwiedzała coraz więcej zapomnianych, opuszczonych miejsc. Jeszcze wtedy nie wiedziała nawet, że jej nietypowe hobby ma swoją nazwę i że są inni, którzy też to lubią.

W 2014 roku urbex (urban exploration - eksploracja miejska) wciągnął ją na dobre. Zaczęła odwiedzać coraz więcej miejsc, robiła zdjęcia telefonem i założyła fanpage na Facebooku. Kiedy zorientowała się, że urbex to nie tylko spacery po opuszczonych budynkach, ale też piękne zdjęcia, zapragnęła takie robić.

Dziś na jej stronie internetowej pojawiają się zdjęcia z różnych miejsc na świecie. Natalia swoimi fotografiami chce pokazać, że opuszczone miejsca, to nie tylko brzydkie ruiny, ale też rodzaj piękna.

W latach 2016-2017 fotografka odwiedziła 30 opuszczonych cerkwi na Podkarpaciu. Kiedyś miejsca modlitwy i zadumy, dziś samotne i opuszczone niszczeją w zapomnieniu.

Historia wiary chrześcijańskiej, jej odłamów i wyznań na terenie Polski jest bardzo bogata, w przeciwieństwie do wiedzy większości społeczeństwa na jej temat. Już od początków istnienia Państwa Polskiego i Rusi powstał podział, a oba słowiańskie państwa przyjęły chrzest w dwóch różnych obrządkach: bizantyjskim - greckim oraz rzymskim - łacińskim.

Dwa konkurujące ze sobą ośrodki chrześcijańskie mają swój początek w IV wieku, kiedy to potęga Cesarstwa Rzymskiego chyliła się ku upadkowi. Od 395 roku funkcjonowały już dwa odrębne cesarstwa - zachodniorzymskie ze stolicą w Rzymie i wschodniorzymskie, zwane Bizantyjskim, ze stolicą w Konstantynopolu. Z czasem w Europie wykrystalizowały się dwa ośrodki chrześcijaństwa, a spory dogmatyczne między nimi doprowadziły do rozłamu w kościele.

Wschodnia część Europy i Bałkany znalazły się pod patriarchatem bizantyjskim, zaś dla zachodu centrum wiary stał się Rzym. Granica Rzeczypospolitej na wschodzie do czasów Kazimierza Wielkiego wciąż się zmieniała. Po jej ustabilizowaniu i włączeniu do Rzeczypospolitej obszernych terenów Rusi, Polska stała się krajem wielu wyznań i kultur, które nie zawsze żyły ze sobą w zgodzie.

Przepychanki pomiędzy kościołem prawosławnym, a rzymskokatolickim na Kresach Wschodnich trwały wiele lat. Wiele ran zadali sobie chrześcijańscy Słowianie podczas okupacji hitlerowskiej. W 1939 niszczono kościoły, mordowano i więziono polskich księży. Pod koniec II wojny światowej, kiedy miały miejsce masowe wysiedlenia ludności ukraińskiej, ludzie korzystający z cerkwi opuścili te tereny. Ich świątynie w większości stoją puste do dziś.

Większość z nich jest nieużywana. Nikt się nimi nie zajmuje i nikt o nie nie dba. Nie oznacza to jednak, że nikt ich nie pilnuje. Klucze do budynków najczęściej mają mieszkańcy, którzy mieszkają w pobliżu, albo księża. Właśnie te miejsca, które były świadkiem historii odwiedziła z aparatem Natalia. Już niedługo po opuszczonych Cerkwiach mogą zostać tylko zdjęcia, bo zaniedbane popadną kompletnie w ruinę.

W kolekcji zdjeć Natalii znajdziecie nie tylko opuszczone miejsca kultu. Są tam opuszczone budynki rozsiane po wielu krajach, które kiedyś pełniły najróżniejsze funkcje. Możecie je zobaczyć na jej stronie internetowej.

Zdjęcia wykorzystane za zgodą autorki.