10 rad, które pomogą ci zrobić jeszcze lepszy portret

Fotografia portretowa to sztuka obserwacji modela, nawiązywania relacji oraz zwieńczenia tego wszystkiego technikaliami. Te 10 prostych rad sprawi, że twoje zdjęcia zaczną ”żyć”.

Miguel Quiles miał chwilę i nagrał 2 części poradnika portretowego, który z powodzeniem doprowadzi was do realizacji pięknych zdjęć portretowych. Część jego rad możecie interpretować dowolnie – reszta to zasady, które nie warto łamać. Rzućcie okiem na to, co przygotował dla was ten fotograf.

Część pierwsza stała się najczęściej oglądanym wideo na kanale Miguela – i nic dziwnego! Facet robi naprawdę niezła robotę i tłumaczy zasady fotografii portretowej w przystępny sposób. Na przykładzie tego, co jest dobrze, a co źle na pewno zrozumiecie sztukę portretowania w przystępny sposób. Część druga dopełnia całości dzieła.

Gdy kadrujesz zdjęcie portretowe, nie pozwól, by zbyt dużo tła odciągało uwagę od twojego bohatera. Wyjątkiem tu są zdjęcia dokumentalne, którą mają pokazać szerszy kontekst.

Powszechnym błędem początkujących portrecistów jest zostawianie zbyt dużej przestrzeni nad głową portretowanej osoby lub po jej bokach. Skadrowanie portretu ciaśniej sprawi, że odbiorca od razu skoncentruje swoją uwagę na twarzy twojego bohatera. Uważaj tylko, by nie użyć zbyt krótkiej ogniskowej, bo z ładnego portretu powstanie karykatura.

Oczy są zwierciadłem duszy, wiec poświęć chwilę temu, by ożyły. Jeśli na portrecie nie będziesz mieć odbicia światła w oczach, te będą matowe. Wzięcie małej blendy i ukierunkowanie wiązki tak, by odbiła się w oczach zdecydowanie pomoże – naturalna percepcja drugiej osoby od razu nakaże odbiorcy interpretować obraz jako bardziej interesujący.

Oprócz blendy, możesz wykorzystać lampę błyskową na aparacie lub światło ciągłe. Zminimalizowanie mocy źródła światła do odbicia w oczach sprawi, że nie zniszczysz ustawionego wcześniej schematu oświetleniowego, a jedynie tchniesz iskierkę życia w swojego bohatera.

Twój bohater nie musi patrzeć bezpośrednio w obiektyw, ale grunt, by jego spojrzenie nie uciekało w niewiadomą stronę. Chodzi o to, by tęczówki były dobrze widoczne na zdjęciu.

Jeśli osoba, którą fotografujesz będzie patrzyła zbyt wysoko – będziesz mieć na zdjęciu prawie same białka, co będzie wyglądało jak z horroru. W drugą stronę zaś – gdy bohater będzie patrzył za nisko, oczy będą wyglądały na zamknięte.

Światło jest podstawą fotografowania – w większości dobrych zdjęć chodzi o to, jak rozkłada się światło i jak maluje rysy twarzy twojego modela. Poświeć chwilę i przyjrzyj się dokładnie temu, pod jakim kątem pada i jaką ma charakterystykę.

Jak sama nazwa ”fotografia portretowa” wskazuje, należy skoncentrować się na przedstawieniu osoby przed aparatem. Jeśli tło za bardzo odciąga twoją uwagę lub skupisz się zbyt mocno na świetle i pominiesz modela – nie ma szans na to, by ”ująć tę osobę w jak najlepszym świetle”.

Podczas trwania całej sesji nie możesz zapomnieć o swoim bohaterze. Musisz (i nie ma innej opcji) poświęcić mu uwagę – rozmawiaj, śmiej się, daj znać, że nie jesteś ignorantem. Wypracowanie sobie dobrej relacji z modelem jest kluczem do dobrego portretu.

Fotografia cyfrowa pozwala znieść ograniczenie klatek. Zanim wyrobisz sobie styl pracy portretowej i dokładnie będziesz wiedzieć, kiedy wcisnąć spust migawki, szkoda by było, żeby przepadło to jedyne ujęcie. Tryb zdjęć seryjnych pozwoli ci ująć różne etapy budowania się emocji na twarzy bohatera, a później wybrać to zdjęcie, na którym model wyszedł najlepiej.

Jeśli sesja nie idzie po twojej myśli, możesz zacząć ”strzelać minki” do aparatu, przeglądając zdjęcia. Jeśli twój bohater to zobaczy, może poczuć dyskomfort, a co za tym idzie – całe budowanie przez ciebie pozytywnej atmosfery na zdjęciach pójdzie w las.

Podobnie będzie ze stresem. Ludzie bardzo łatwo przejmują zachowania innych i ich nastrój, wiec nie pozwól, żeby twój gorszy dzień był również takim dla twojego bohatera. Pamiętaj – tylko spokój cię uratuje.

Przyznam szczerze, że gdyby nie filmik Miguela, nie wiedziałbym o tym. Powiedz swojemu bohaterowi, by koncentrował swój wzrok na jednym punkcie – zupełnie jak na badaniu wzroku. W ten sposób unikniesz rozbieganych oczu na ujęciach twarzy. Jeśli dodatkowo model przymruży oczy, może mu to nadać dodatkowego wyrazu.

Większość współczesnych aparatów umożliwia opcję tetheringu, czyli podłączenia aparatu do komputera za pośrednictwem kabla lub Wi-Fi i podglądu zdjeć na dużym ekranie. Jeśli będziecie korzystali z Lightrooma lub CaptureOne, od razu będziecie mogli dostrzec to, co przyda się zmienić. Przy okazji – ocena ostrości zdjęcia będzie zdecydowanie prostsza.

Podczas sesji zdjęciowej, musisz być wszystkim w jednym – operatorem, scenarzystą, reżyserem. O ile obsługę aparatu masz ograną i zaplanowałeś już kadry, pozostaje jedno – wytłumaczyć modelowi, jaką rolę ma odegrać. Przytaczając znane postaci, będziesz mógł obserwować, jak interpretuje je twój bohater. Może wyjść z tego coś naprawdę ciekawego!