8 powszechnych błędów, których należy unikać przy portrecie. Rady Karla Taylora

Karl Taylor to bardzo doświadczony fotograf komercyjny z rozbudowanym portfolio znanych klientów. Zajmuje się on nie tylko fotografią produktową, ale również modą i portretem. W jednym z ostatnich odcinków swojego programu na żywo omawiał zdjęcia przesłane przez jego kursantów. Zwrócił uwagę na kilka błędów, które zdarzają się nader często.

Według Karla Taylora na tło powinniśmy zwrócić uwagę zanim przejdziemy do sesji i nie jest to coś drugoplanowego, mimo tego, że nie gra pierwszych skrzypiec. Tło, które źle koresponduje z naszym modelem może zepsuć całe ujęcie. Fotograf mówi, że należy za każdym razem przyłożyć wagę do tego, co jest z tyłu – bez względu na to, czy jesteśmy w studio czy plenerze.

Jak wszyscy wiemy – diabeł tkwi w szczegółach. Taylor zachęca do skoncentrowania się na detalach, jak makijaż czy odpowiednie atrybuty w kadrze. Jako przykłady, Karl podaje jako przykłady niewyprostowane włosy, nieodczepioną metkę z sukienki czy zagniecenia materiału. Wszystkie te elementy można poprawić szybko i bezboleśnie jeszcze przed wciśnięciem spustu migawki, co oszczędzi nam czas przy postprodukcji.

Na temat pomocy w pozowaniu i ustawianiu ludzi można by napisać osobną książkę albo nawet kilka. Karl uświadamia, że przykładowo nie tylko forma, którą tworzą dłonie ma znaczenia, ale to, gdzie w kadrze się one znajdą. Oczywiście gest przez nie wykonywany jest równie ważny.

Doskonałymi przykładami zdjeć, w których separacja obiekty od tła jest istotna jest fotografowanie czarnych elementów (np. sukienki) na czarnym tle lub białej na białym. Bywa to niesamowicie trudne, ale od tego przecież jest światło – wszystko da się kontrolować. Nieumiejętne wykorzystanie światła może skutkować stworzeniem portretu lewitującej głowy, a to przeważnie nie jest pożądane.

Według Taylora wykorzystanie absolutnie białego lub czarnego tła musi być bardzo świadomym zabiegiem, który nie sprawi, że nasz model będzie wyglądał karykaturalnie, a będzie dodatkowo podkreślony.

Bez światła nie ma fotografii. Trzeba je dobierać indywidualnie do fotografowanego modela. Inne światło wybierzemy do fotografowania modelki z silnym makijażem, inne do portretu starszej pani, a jeszcze inne do robienia zdjęć dzieciom. Podkreślenie faktury skóry nie zawsze jest dobre, tak samo jak jej kompletnie zabieranie miękkim światłem.

Jako że Karl Taylor jest doskonałym oświetleniowcem i specem od detali, zwraca uwagę na oświetlenie dłoni na zdjęciu. Prawie zawsze ludzie pomijają ten ważny aspekt na zdjęciach. Według fotografa nie powinny być one nigdy jaśniejsze niż sama twarz.

Fotografia powinna opowiadać jakąś historię. Podczas tworzenia zdjęcia powinniśmy wiedzieć doskonale, co chcemy przez nie powiedzieć. Fotografia nie zawsze musi być stuprocentowo jasna, ale powinna chociaż nakierować odbiorcę na narrację, którą snuje jej twórca. Czasem sprzeczności też są dobre, a nawet interesujące.

Udane zdjęcie nie pozwala nikomu przejść koło niego obojętnie i potrafi zatrzymać widza na dłużej. Nie jest to łatwa sprawa. Jeśli mamy już pomysł na historię (narrację), to opowiedzmy ją dobrze i skierujmy naszego widza do najciekawszych elementów za pośrednictwem kompozycji.

Jeśli zwróciliśmy uwagę na wszystkie powyższe aspekty, to zarejestrowane dzieło trzeba doszlifować. W czasach fotografii tradycyjnej przenoszenie negatywu na pozytywową odbitkę wiązał się z wyborem odpowiedniego papieru (jego odcienia czy kontrastu). Dzisiaj te same zabiegi, lecz znacznie bardziej rozbudowane robimy w cyfrowej ciemni, jak Adobe Lightroom czy Adobe Photoshop.

Oczywiście idzie za tym pułapka przesady. Dobre zdjęcie nie musi być koniecznie plastikowe, a wręcz przeciwnie – sukcesem jest obrobienie zdjęcia tak, by nie zwracało uwagi na korekty. Niech wygląda naturalnie albo przesadnie nienaturalnie. Chodzi o to, by trzymać się pewnej konwencji i również zwracać uwagę na szczegóły. Gdy zmieniasz kolor twarzy, rzuć okiem na kolor dłoni.