Co to jest dynamika tonalna?

Co to jest dynamika tonalna?
Źródło zdjęć: © © Ansel Adams
Marcin Watemborski

18.07.2016 06:08, aktual.: 20.07.2016 09:05

Zalogowani mogą więcej

Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika

Dynamika tonalna lub rozpiętość tonalna to, najprościej mówiąc, różnica między najjaśniejszym ,a najciemniejszym punktem w fotografowanej scenie. Mierzy się ją w EV (exposure value), czyli przysłonach.

Dynamika lub rozpiętość tonalna rozumiana jest w fotografii jako różnica między dwoma punktami – najjaśniejszym oraz najciemniejszym. Jeśli rozpiętość tonalna materiału światłoczułego jest duża, oznacza to, że możliwe jest ujęcie wielu szczegółów w ciemnych oraz jasnych partiach, nawet w kontrastowych scenach – na przykład w słoneczny dzień, kiedy cienie są silne.

Wizualnie obraz szeroki tonalnie jest płaski – jest w nim tak wiele informacji o jasności obrazu, że w czarnobieli byłby praktycznie szary. Obraz wąski tonalnie jest silniej kontrastowy. Jednakże przy obróbce materiału fotograficznego pożądanym jest ten szeroki, ponieważ wtedy fotograf może zadecydować o rozłożeniu kontrastów, jak robił to Ansel Adams. Opracował on strefowy system pomiaru światła, a później tworzenia odbitek w danym zakresie tonalnym.

System strefowy Ansela Adamsa.
System strefowy Ansela Adamsa.

Dynamikę tonalną sceny mierzy się przez pomiar jej najjaśniejszego i najciemniejszego punku na tych samych parametrach (schodząc do wartości EV 0). Skoki EV między nimi wyznaczają rozpiętość tonalną.

Obraz o małej dynamice tonalnej.
Obraz o małej dynamice tonalnej.© © Marcin Watemborski / [Watemborski](http://www.facebook.com/watemborskiphotography)

Jeśli chodzi o materiały światłoczułe – najszerszą rozpiętość tonalną mają negatywy czarno-białe, negatywy kolorowe oraz matryce CMOS, najwęższą natomiast materiały odwracalne oraz mikrofilmy.

Obraz o dużej dynamice tonalnej.
Obraz o dużej dynamice tonalnej.© © Marcin Watemborski / [Watemborski](http://www.facebook.com/watemborskiphotography)

By zwiększyć rozpiętość tonalną fotografii wykorzystuje się technikę HDR, która polega na wielokrotnym naświetlaniu danej sceny przy różnych czasach naświetlania, tej samej przysłonie orz czułości UISO; po czym składa się końcowy obraz z wielu ekspozycji. Oczywiście można żonglować ustawieniami czasu oraz ISO, ale zachowując ten sam czas, przy zwiększonej/ zmniejszonej czułości narażamy na degradację jakości obrazu. Do zwiększenia rozpiętości tonalnej obrazu wystarczą 3 obrazy, naświetlone z różnicą 2 EV, by osiągnąć natomiast satysfakcjonujący wynik należy dokonać pomiaru światła na 0EV w cieniach oraz najjaśniejszych partiach i skokowo wykonywać zdjęcia między różnicami ekspozycji. Tak przygotowane obrazy składa się w programach graficznych, które obliczają sposób prezentacji końcowej fotografii i dają użytkownikowi możliwość późniejszej obróbki.

Źródło artykułu:WP Fotoblogia
Komentarze (0)