Przygotowanie zdjęć do druku, czyli zobacz w odbitce swoje zdjęcie
Często zdarza się, że zrobione zdjęcia cyfrowe chcesz obejrzeć nie tylko na komputerze, ale i w formie papierowej. Może planujesz wystawę, może po prostu chcesz pochwalić się rodzinie lub komuś je sprezentować. Wiedząc, jak przygotować do druku plik ze swoją fotografią, będziesz miał pewność, że to, co widzisz na komputerze, będzie dokładnie tym samym, co zobaczysz później na papierze.
Następnym etapem jest kalibracja Twojego monitora i stworzenie własnego profilu barwnego. Do tego posłuży aplikacja Adobe Gamma, która instaluje się razem z Adobe Photoshopem. Znajdziesz ją w Panelu sterowania.
Teraz włącz Photoshopa i ustal przestrzeń barwną otrzymaną od labu jako domyślną. Można to zrobić, klikając Edycja/Ustawienia koloru i wybierając odpowiedni plik ICM. Dzięki temu to, co widzisz na ekranie, będzie tym, co otrzymasz po wydrukowaniu. Nie jest to jednak najlepszy sposób, bo raz, że nie wszystkie obrabiane zdjęcia będziesz chciał od razu drukować, a dwa, że profile z drukarni są uboższe niż standardowy RGB, więc Twoje zdjęcia będą prezentować się po prostu gorzej.
Lepszym pomysłem jest stworzenie tzw. soft proofingu, czyli wiernego podglądu wydruku. Wybierz więc Widok/Ustawienia próby/Własne i w polu Symulowane urządzenie wybierz odpowiedni profil laboratorium. W polu Cel musi być wybrany Względny kolorymetryczny, a Kompresja czerni powinna być włączona, co poprawi dokładność podglądu.
Tak przygotowany profil zapisz pod nazwą zakładu, z którego pochodził, a oddając zdjęcia do wywołania, zawsze proś o odbitki bez korekt. Teraz wciskając przycisk Widok/Próba kolorów, zobaczysz już, jak zdjęcie będzie wyglądało po wywołaniu. Jeśli efekty Ci odpowiadają, nie musisz się już przejmować kolorami, jeśli jednak chcesz dokonać jakichś zmian, wszystkie one będą robione ?na oko?.
O tyle łatwiej, że wcześniej skalibrowałeś monitor. Jeśli planujesz więcej zdjęć obrobić z taką samą korekcją, najlepiej stworzyć nowe zadanie w panelu Zadania w Photoshopie, która w znacznym stopniu zautomatyzuje nasze działanie.
Trudniej jest, jeśli nie masz profilu barwnego od labu. Wtedy najlepiej jest postawić przed sobą zdjęcie próbne, które w nim wydrukowałeś, a jednocześnie włączyć je na monitorze swojego komputera. Teraz, zmieniając jasność, kontrast i balans bieli w ustawieniach karty graficznej (prawym przyciskiem na Pulpicie i Właściwości/Zaawansowane/zakładka naszej karty graficznej), staraj się dopasować do siebie oba te widoki.
Jest jeszcze jedna metoda na dostosowanie kolorystyki zdjęć z komputera do druku, bardziej czasochłonna. Porównując dwa zdjęcia - odbitkę i plik graficzny, ten drugi dostosowuj do pierwszego za pomocą narzędzia Barwa/Nasycenie. Zmiany, jakich musisz dokonać, aby obie fotografie wyglądały identycznie, zapisuj na kartce.
Potem utwórz nowe zadanie, które będzie polegało na odwrotności tego efektu (jeśli np. musiałeś zwiększyć nasycenie czerwieni o 10, to w swojej akcji zmniejsz je o tyle). Dzięki temu po obróbce zdjęcia będziesz mógł nałożyć na nie pewien ?defekt?, który po wydrukowaniu da oczekiwany efekt.
Kadruj, czyli wielkość ma znaczenie
Można też poprosić, by lab nie skalował zdjęcia (no resize), zwłaszcza jeśli samemu się to wcześniej zrobiło. W takim przypadku jeśli np. wysyłasz plik o rozmiarach 11 x 16 to na wydruku znajdzie się tylko jego środkowa część 10 x 15. Najlepiej wtedy posłużyć się narzędziem kadrowania w Photoshopie z określonymi parametrami. Jeśli proporcje boków są dobre, wystarczy w menu Obrazek/Rozmiar obrazka ustawiać odpowiednie parametry, jeśli nie - musisz posłużyć się menu kadrowania.
Obecnie na stronach laboratoriów znajdują się dokładne proporcje, a nawet wymiary w pikselach plików, jakie trzeba wysłać do poszczególnych rozmiarów odbitek. Warto je zawsze sprawdzić przed wysłaniem. Wiele punktów ma także specjalne programy, przez które zamawia się wydruki, a które pozwalają na skadrowanie zdjęcia zgodnie z właściwymi proporcjami.
Jeśli natomiast chodzi o rozdzielczość, to także często informacja o wymaganej znajduje się na stronach poszczególnych labów. Uniwersalną przeznaczoną do druku jest jednak 300 dpi, co oznacza 300 plamek na cal długości. Dla przykładu, w grafice do Internetu stosuje się 72 dpi, ponieważ potrzebna jest tam mniejsza iloś szczegółów widocznych na zdjęciu. Aparaty cyfrowe tworzą jednak pliki o rozdzielczości 300, ten punkt możesz więc najczęściej ominąć.
Popraw tony zdjęcia, czyli zrównoważony histogram
Przed wysłaniem warto jeszcze spojrzeć na histogram zdjęcia (Obrazek/Dopasuj/Poziomy). Jeśli przechyla się do lewej strony, oznacza to, że zdjęcie ma wiele ciemnych tonów, jeśli do prawej ? jasnych. Ważne, by nie kończył się na skrajnych punktach wykresu, bo wtedy zdjęcie będzie nieoświetlone lub prześwietlone.
Histogramy są wyświetlane przez większość aparatów cyfrowych; odpowiednich korekcji ustawień można już dokonywać na poziomie wykonywania zdjęć. Możesz też skorzystać z funkcji Autopoziomy w Photoshopie, nie zawsze jednak daje ona zadowalające efekty.
Podobnie do korekcji histogramu możesz użyć narzędzi z menu Obrazem/Dostosuj Cienie/Światła, Kontrast/Jasność (choć lepsze są Krzywe) oraz Barwa/Nasycenie do zmiany poszczególnych kolorów zdjęcia.
Ostrzenie, czyli nadawanie zdjęciu wyrazu
Jeśli zmieniałeś wielkość zdjęcia, warto je jeszcze na koniec lekko podostrzyć. Najłatwiej jest użyć Maski wyostrzającej (menu Filtr/Wyostrzanie). Możesz też skorzystać z bardziej skomplikowanej i czasochłonnej metody, którą znajdziesz na Forum Canona.
Na koniec pozostaje Ci jeszcze zapisać swój plik. Wystarczający powinien być JPEG z ustawioną jakością 9.
