Zdjęcie dnia. Karłowate żyrafy z Ugandy i Namibii
Naukowcy zaobserwowali w Afryce nietypowo wyglądające, karłowate żyrafy. Pomimo że ich aparycja jest urocza i może wzbudzać uśmiech na ustach, zwierzęta najprawdopodobniej cierpią na poważną chorobę.
10.01.2021 | aktual.: 26.07.2022 14:35
Zwierzęta zauważono m.in. na terenie Ugandy i Namibii. Naukowcy, którzy je obserwowali przedstawili swoje spostrzeżenia na łamach czasopisma naukowego "BMC Research Notes". Wynika z nich, że zwierzęta mogą chorować na dysplazję szkieletową, która powoduje nieprawidłowy rozwój kości.
Zwierzęta cierpią na poważną chorobę
"Dysplazje szkieletowe w szerokim ujęciu odnoszą się do zaburzeń chrzęstnych lub szkieletowych, które mogą skutkować nieprawidłowościami w rozwoju kości. Te aberracje rozwojowe charakteryzują się czasami skróconą anatomią wyrostka robaczkowego o nieregularnych proporcjach, co w języku potocznym określa się jako nieproporcjonalny karłowatość" – wyjaśniają eksperci.
[wpvideo]https://www.youtube.com/watch?v=yf4NRKzzTFk&feature=emb_title[/wpvideo]
Karłowatość zauważono u dwóch żyraf nubijskich, żyjących w Parku Narodowym Murchison Falls w Ugandzie oraz u żyrafy angolskiej z prywatnej farmy w środkowej Namibii. Ich kości i wzrost były znacznie mniejsze niż u "typowych" osobników w podobnym wieku. Szczególną uwagę zwracały krótsze kończyny. Odgrywają one bardzo ważną rolę w życiu żyraf, ponieważ służą przemieszczaniu, ale także stanowią broń w starciu z drapieżnikami.
"Długie nogi są zwykle dość ważne dla żyraf, ponieważ bieganie i kopanie to dwie z ich najbardziej skutecznych taktyk przeciwko drapieżnikom" - powiedział Michael Brown, biolog zajmujący się ochroną przyrody z Giraffe Conservation Foundation i Smithsonian Conservation Biology Institute, jeden z autorów badania.
Brown dodał, że żyrafy mogą napotkać w przyszłości problemy związane z rozmnażaniem. Ich niski wzrost nie pozwoli konkurować z innymi samcami w ich grupie wiekowej. Eksperci wciąż nie są pewni, co przyczyniło się do dysplazji szkieletowej u żyraf. Wśród potencjalnych przyczyn wymienia się chów wsobny i niską różnorodność genetyczną w obrębie populacji występujących na określonych obszarach.